Woerden
donderdag 1 april 2021

Die ene vraag, maar daarover later

Terwijl de lage zon zijn laatste warmte van de dag uitstraalt, vuisten de SOW-ers elkaar een goedenavond. Het is goed elkaar weer te zien, met name Henk die na een seizoen van afwezigheid terugkeert in het SOW-peloton. Hij zou deze avond weer van zich doen spreken. Maar daarover later.

De kwartetten zijn door het mooie afgepaste aantal van 12 renners snel gemaakt. Hier volgt het verslag van Gruppo Lento dat profijt trok van EK die niet alleen routeleider, maar ook reisleider en tempoleider zou zijn. Indruk maakte hij met zijn gloednieuwe Scott, hetgeen niet eens het meest bezienswaardige was deze avond, maar daarover later meer. Vanuit de start wijst de onderwijskracht het kwartet de weg en bepaalt hij het tempo. De snuitjes gaan doordacht eerst tegen de stevige wind in. Maar het zou helaas lange tijd duren voordat er ook nog enig profijt van de fladderende wind zou worden ervaren. Het was niet het enige jammere van de avond, maar daarover later meer.

Uitspraak van de week
28, Martin, Huisman, MHU, mhu, Martin Huisman, marthuisman@freeler.nl, , 2022-02-28 19:45:13, , Avatar foto

“Functie elders“

MHu moet zich afmelden

Er wordt tot aan Woerden wat bijgekletst over werk, corona, thuiswerken, gezinssituaties, kerkenwerk, kouwe poten en zere poten. Dat JWL en HS beiden hadden gekozen om kortgebroekt te gaan was al indrukwekkend, maar dat kledingkoning JWL zelfs kortgemouwd durfde, was ronduit impressive. En toch vielen niet daar de monden van open, maar daarover later meer.

Behalve een enkel beleefdheidsbeurtje van HvE verzorgde EK het kopwerk. Met vele Zwiftkilometers in de benen bepaalde hij het groepstempo, waarbij Henk moest erkennen dat de verantwoorde kruissnelheid nog best stevig voelde. Richting Zegveld had de stevige wind vrij spel op het kwartet zodat er kort een scheurtje tussen twee tweetallen ontstond. Barmhartig stelde EK het tempo bij zodat het blauwzwarte ensemble in elkaars spoor kon blijven. Knap hoe Henk zijn gebrek aan wedstrijdritme wist te compenseren met een hoop wilskracht, of zoals hij dat verwoordt: “Het is nu puur talent waarop ik rijd”. Toch deed de eerste hulpverlener op een andere manier van zich spreken, maar daarover later meer.

Met eindelijk het windje in de rug werd de mooie lus afgerond. Dat de fiets van Hans ondanks een servicebeurt nog altijd knarst, piept en kraakt, was niet voldoende om er kamervragen over te stellen. Ook zal er geen debat worden aangevraagd over de door sommigen stoer gedragen korte broekjes, alsof het rokjesdag was. Evenmin zal er een motie van wantrouwen worden ingediend nu zelfs Henk klaagde over de wind terwijl juist hij toch jarenlang de mening was toegedaan dat wind vooral psychisch is. Nee, niets van dat al. Hetgeen ons allen, ook bij de andere kwartetten, bezighield deze avond was die ene onbeantwoorde vraag: “Waarom toch die sokken Henk?”

Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck