Om half acht verzamelde TvK,Mho, AvH, JvE, EC en TvG zich op het gemeenteplein, waarna richting Gouda werd gereden over een route die voor vele deelnemers aan deze eerste AAAA in een grijs verleden de middelbare-school-route was. Na een trekkerblokkade bij Stolwijk omzeild te hebben ging het via de pont bij Bergstoep richting Brabant. De provincie die zich kenmerkt door een hoog stratemakersgehalte waardoor er veel over klinkertjes gereden moeten worden in de bewoonde gebieden. Mho had op zeker moment net voor Dongen te maken met bandenpech, dit kon meteen verholpen worden omdat we precies voor een bandenservicecentrum tot stilstand kwamen. Al keuvelend en met een prettig tempo kwamen we in het tweede Alphen aan. De brabantse gemoedelijkheid viel in de praktijk tegen, de buurvrouw van het lokaal waar wij koffie wilde nuttigen was niet gesteld op geparkeerde fietsen, vanachter het raam werden wij tot de orde geroepen. De koffie was ok en het appelcakeje ook.
Vanaf hier ging het richting Gelderland over mooie paden, door Drunense duinen en langs Brabantse vaarten. De route liet niet veel te wensen over, waarvoor de complimenten. Hongerklop lag op de loer en toen we een in kasteelstijl gebouwde nieuwbouwwijk van Den Bosch binnen trokken, werd aan weldoorvoede bewoner gevraagd waar wij onze maag zouden kunnen vullen. Dat bleek bij het chauffeurscafe te Hedel te zijn. Hier werden we allerhartelijkst ontvangen, nadat we eerst ook nog wat mobiele kranen in actie hadden gezien, hetgeen de gemoedstoestand van Tim nog verder verbeterde. Asbakken op tafel dat was een minpunt, maar RvE was er niet bij, dan maken we daar geen breekpunt van. De lunch was prima en de sfeer in het cafe uitstekend, echte chauffeursmuziek op de achtergrond (top 2000 rock). Na afgerekend te hebben de Maas over richting Rossum, de uitbater van het cafe passeerde ons even later nog luid toeterend. Goed voor de moraal.
Nu kon het niet lang meer duren of we bereikten Alphen, helaas werd hierbij het dorp Lith rechts gelaten. In dit dorp had Martien R zijn beraadslagingen in de woonwagen. Wel werden we langs de Maasplassen geleid waar asfaltresten in worden gestort. Bij wegenbouwer Tim was hierover echter niets bekend.
Na Alphen ging de snuitjes tegen de wind in en die stond er behoorlijk als klap op de vuurpijl moest de Willem Alexanderbrug bij Wamel beklommen worden, in de beklimming hiervan ontstonden de eerste scheurtjes in het tot die tijd gesloten peloton. Bevreesd werd er uitgekeken naar het Amsterdam-rijn kanaal dat we vele kilometers in noord-westelijke richting zouden moeten volgen. Rijkswaterstaat was echter zo vriendelijk geweest om het grootste deel van de traject aan te planten met bossages zodat de wind op afstand kon worden gehouden. Maar dit was uitstel van executie omdat even later de route ons langs de Lek voerde. Over de Lekdijk, klaagde Erwin over lichtheid in het hoofd, waar tegen een banaan een goede remedie zou zijn, die werd dan ook gretig opgepeuzeld door de wooncooperatie-medewerker. Verder ging het richting Koen, die zijn eigen rondje Arkel had afgelegd en ons stond op te wachten aan de voet van Lekbrug bij Vianen. Een verse kracht konden we wel gebruiken, maar bij Montfoort was het beste er ook bij de Team-coordinator wel vanaf.
In een wat rustiger tempo werd richting de Alphensche containerhaven gekoerst voor een laatste fotomoment, vandaar op weg naar de parel aan de Gouwe.
Een mooie rondrit met veel nieuwe SOW-kilometers, waarbij onderweg nog een vraag naar boven kwam die wij als sceptici met betrekking tot de vijandige overname van Boskoop door Alphen a/d Rijn niet konden beantwoorden. Maar wellicht weet die ene SOW-er die Alphen zelfs tot woonplaats verkozen heeft het wel. Wat betekent Alphen eigenlijk ? is er ook een enkelvoud van ?
Uw verslaggever ter plaatse: Ton van Gemeren
