Een mooi even aantal SOW-ers laat zich tweedelen tot groepen van zes. De groep van RL Christian mag vijf minuten eerder dan groep 2 vertrekken, een voorsprong die ze niet meer uit handen zou geven: we hebben ze niet meer gezien. Hoe ze dat deden leest u in die andere, rijk met mooie foto’s geïllustreerde Reelaas. Het toerverslag van onze groep 2 daarentegen kent beduidend minder foto’s. Daar hadden ze tussen al het gepraat gewoonweg geen tijd voor.
In steeds wisselende samenstelling reden we twee aan twee richting de kusttstreek. Keurig kop over kop, iedereen deed erin mee. Er werd volop bijgebabbeld, het wilde zogezegd maar niet stil vallen. Ook langs de Kaag ging het in alle rijen over de komende zomervakantie, de neus van Mbappé, woonwerkverkeer, persoonlijke doelen, de Elfstedentocht, en (Tim) Italië-Spanje. Ondanks al dat gebep was het moyenne op het verste punt toch opgelopen tot een nette eenendertig, en toen moest het immer uitdagende duinengebied (die we deze avond windjemee mochten doen) nog komen. Adriaan had zich inmiddels ontpopt als gelegenheids-RL, hoewel zijn aanduiding in de bebouwde kom van Lisserbroek te wensen overliet. JV leerde er van zijn aangetrouwde familielid dat ‘rechtsaf’ soms ook ‘rechtuit’ kan betekenen. Beetje parcourskennis kan dan geen kwijt, want “we gaan hier al járen rechtdoor”.
Eenmaal in het duinengebied en de tussenliggende boulevards viel het dan toch stil. Niet zozeer het tempo (allerminst zelfs) maar wel de social talks. In een lintje werd er genoten van al het heerlijks wat een rij zandduinen en een plak goed asfalt voor ons wielrenners in petto heeft. Al dat geweld doet Erwin de das om. Hij is nog maar net hersteld van een griep, althans dat had hij gedacht. Het sterke lijf weigerde dienst, de benodigde adem was hem onder al dat fietsgeweld langzaam maar zeker ontnomen. In de polders rond Stompwijk vond hij zijn waterloo, waarna hij zich in de buik van het peloton tot in Boskoop liet brengen. Van een afsprint kwam het dan ook niet.
Eenmaal thuis moest Tim constateren dat hij van Italië-Spanje het enige doelpunt had gemist. Een wat ongelukkig eigen doelpunt, goede bedoelingen die niet goed uitpakken. Precies het gevoel dat Erwin overhield aan zijn te snelle comeback. Hopelijk heeft het zijn trek in elf steden niet verstoord.
foto_2024-06-20_AvH
Foto: AvH
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
