Vanwege de meest ongunstig denkbare opkomst (10 man) zijn wij volgens de SOW Mores genoodzaakt te splitsen, hetgeen gebeurt. Het formeren van twee teams valt dankzij de online tombola nog te doen, maar het vinden van een RL blijkt lastiger. rNee geeft namelijk te kennen dat hij graag van deze functie afziet (zie de UvdW) waarmee deze avond één team stuurloos dreigt te zijn. Omdat de (overigens te respEckteren) wens van rNee nog niet formeel was ingediend, laat staan door het bStuur bekrachtigd, werd er op hem een dringend beroep gedaan om voor nog één keer te RL’en. Tja, dan hebben we aan rNee een goeie, want zoals hij een hand over het hart kan strijken is er geen tweede. René bedankt, zeker ook voor al die jaren herderschap. Hij zou ter afscheid van zijn rol als RL-functionaris zijn team een werkelijk prachtige, weergaloze rondrit naar Breukelen voorschotelen, maar daarover meer in de andere Reelaas.
Nadat Jurriën – vanwege zijn puike AOW een week eerder – de SOWisselbokaal thuis alsnog uit handen van Henk overhandigd had gekregen, verzamelden zich 11 SOW-ers zich op het Gemeenteplein. HS echter in burgertenue want hij tobt met een slijmbeursontsteking aan de heup en moet het even rustig aan doen met zijn activiteiten. Maar handen schudden lukt hem nog uitstekend en zo krijgen we allemaal toch een hand. Ook Hans schudt allen een rondje hand vanwege zijn verjaardag.
Het handjevol SOW-ers dat met RL JvE mee mocht rijden, vertrok oostwaarts. We zouden naar zeggen van de RL profijt trekken van een draaiende wind, hetgeen ons als muziek in de oren klonk. Zoveel wind stond er overigens niet (meer), er werd aan de start zelfs liefkozend gesproken over “een schattig windje”.
Tot ver in het verre oosten gingen JvE en AvH ons voor, in een strak tempo dat uitstekend vol te houden was. Maar eenmaal in Woerden had iedereen wel een keer een kopbeurt gedaan, zonder dat de kruissnelheid “te slap” of juist “te dwaas” was geworden. Het lange, lange fietspad tussen Woerden en Lopik werd benut om aan het moyenne te werken, hetgeen prima lukte. Het wat laffe weer zorgde voor een hoge gevoelstemperatuur, zodat het ondanks de zware bewolking toch nog op een voorjaarsavond begon te lijken.
De beoogde route bleek vanwege een afgezet fietspad richting Schoonhoven niet realiseerbaar. “Dat wordt de dijk”, luidde de conclusie van KG, hetgeen door de RL werd beaamd. KG etaleerde op de Lekdijk zijn topvorm en trapte ogenschijnlijk eenvoudig het moyenne naar grote hoogte. Het kwam hem te staan op een vriendelijk verzoek vanuit de buik van het peloton dit toch een tikkie te matigen, hetgeen uiteraard direct barmhartige werd gehonoreerd. Ook AvH kent momenteel prima poten en zagen we dan ook veelvuldig lang kopwerk verrichten.
foto_2024-06-13_kgg
foto_2024-06-13_hve
54da1f23-3ce3-4eb5-9439-7e45b9f51dec
Foto: JV
Vanuit Lopik was het feitelijk over bekend terrein huiswaarts denderen. We doorkruisten het plassengebied in hoog tempo en sloegen dit keer de afsprint op Kaagjesland niet over. Jammer dat een volgwagen ons wat in de weg reed, zodat de sprint wat later ingezet kon worden, maar het leverde geen competitievervalsing op. JvE was hierbij ongenaakbaar. Nadat hij vanuit Reeuwijk-Brug al het kopwerk gedaan had, vervolgens de zaak in gang had getrapt, zelf zijn eigen leadout verzorgd had, won hij ver voor de rest ook de sprint. AvH werd overduidelijk een goede tweede, met de rest in elkaars wiel.
Enkele kilometers verder was het bij de tweede afsprint van de avond, op het Zuidwijk, niet veel anders. Al sprong daar de sterke sprint van een 61-Jarige Job in het oog.
Zo kwam iedereen weer voldaan thuis. Hopelijk gaan we volgende week behalve ‘Zee’ eindelijk ook wat ‘blauwe luchten’ zien.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
