SOW Evenement •

zaterdag 24 juni 2023

Een rit met een gouden randje

Aan de rijke historie van de SOW kan een nieuwe herinnering worden toegevoegd, en wat voor één! De Bob-Den-Bob bleek een zeer bijzonder evenement, niet in het minst vanwege de prachtige route over veelal onbekend terrein. Maar zeker ook door de organisatie van onze noordelijke rayonhoofden BB en DN, de culinaire verwennerijen (mede mogelijk gemaakt door Nikki en Wilma), maar zeker ook door de enthousiaste sfeer onder de veertien deelnemers.

De goede sfeer werd in huize Boer gezet toen Sander door op te staan “de ouderen” gelegenheid gaf te gaan zitten aan de keukentafel. Er waren er vervolgens geen die daar nog gebruik van wilden maken. Toen ook Dennis zich in Staphorst gemeld had en iedereen ergens in de Bob&Breakfast een hoekje had gevonden zich even te verkleden, sprongen we na een koffie met plakje cake op onze rosjes. We (14 man in tenue, prachtig!) reden Staphorst aan noordelijke zijde uit, nog ongewis van al het moois dat we onderweg zouden gaan zien.

Reeds in de eerste kilometers zien we Dennis, Thomas en Jeroen ons op kop de weg wijzen, een beeld dat we nagenoeg alle 154 kilometers zouden zien. Na zo’n 35 kilometer naderen we de Col du Vam (4.800 centimeters boven NAP!) waarbij zich enige nervositeit en opwinding meester maakt van de SOW-ers. Onder hen enkele die de afvalbult nog nimmer beklommen hebben, zodat er sprake was van zowel kennismaking als van weerzien. Ook van ‘weerzin’ en ‘weer zin’. ‘De VAM’ biedt het allemaal. Het is ieder voor zich op de flanken van de Drentse bult. Na de tweede beklimmingsronde houden we halt. De Eckies laten op de top alledrie vanwege gezondheidsklachten van uiteenlopende aard de verdere beklimmingen voor gezien: Jurriën hoest al weken pollen op, Christian had net een lichte longontsteking afgevinkt en Hans rijdt slechts wat zijn trage schuldklier toelaat. Ze kunnen zo mooi nog wat klimfoto’s maken van de rest.

Uitspraak van de week

7, Ton, van Gemeren, TVG, tvg, Ton van Gemeren, tonvangemeren@icloud.com, , 2022-02-28 19:27:52, ,

“"Het is eigenlijk een Peuterberg"“

TvG toont weinig respect voor de Col du VAM

Nog voor de lunch rijden we door het prachtige bosgebied ten zuidwesten van Grolloo. We berijden mooie (smalle) fietspaden die eindeloos door het bos kronkelen terwijl de zon door het frisgroene bladerdek kiert. Het is rustig in Drenthe, we rijden er een veilige rit, zelfs met een groep van 14. Dennis heeft ons nog wat kiezelige bospaden bedacht, waar sommige SOW-ers langer dan noodzakelijk gebruik van maken. De rest is al eerder een fietspad opgedoken en zien de bospadgangers onbedaarlijk stuiteren.

In buurtschap “’t Haantje”, waar Dennis huist, worden we door Nikki getracteerd op appelgebak (9,2 op de schaal van Smakelijk Op Weg) en een royale broodjesmaaltijd. Samen met de geblikte cola’s smaakt het allemaal prima. En terwijl Hans zijn gestootlekte achterbandje wisselt en van Haantjeslucht voorziet, vermaken enkelen zich rond de verleidelijke swimmingpool.

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-15

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-28

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-02

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-03

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-04

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-05

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-06

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-07

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-08

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-09

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-01

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-10

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__TvdH-11

Foto: TvdH

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-14

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-01

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-02

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-03

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-04

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-05

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-06

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-07

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-08

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-09

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__HvE-10

Foto: HvE

foto_2023_06-24-_BDB__JV-01

Foto: JV

foto_2023_06-24-_BDB__BB-01

Foto: BB

foto_2023_06-24-_BDB__BB-02

Foto: BB

foto_2023_06-24-_BDB__BB-03

Foto: BB

foto_2023_06-24-_BDB__BB-04

Foto: BB

foto_2023_06-24-_BDB__BB-05

Foto: BB

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-16

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-17

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-18

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-19

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-20

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-21

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-22

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-23

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-24

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-25

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-26

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-27

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-29

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-30

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__SV-01

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-02

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-03

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-04

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-05

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-06

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-07

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-08

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-09

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-10

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-11

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-12

Foto: SV

foto_2023_06-24-_BDB__SV-13

Video: DN

foto_2023_06-24-_BDB__DN-01

foto_2023_06-24-_BDB_MHo-01

Foto: MHo

foto_2023_06-24-_BDB_MHo-02

Foto: MHo

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-13

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-12

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-11

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-10

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-09

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-08

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-07

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-06

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-05

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-04

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-03

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-02

Foto: CvE

foto_2023_06-24-_BDB__CvE-01

Foto: CvE

Na de smakelijke lunch hebben we nog ruim 60 kilometer voor de boeg. Op kop verandert er weinig: Thomas, Jeroen en Dennis wijzen ons de weg en hanteren een voor iedereen te verwerken kruissnelheid. Er wordt nog twee keer een korte stop gedaan om de even de billen van het zadel te hebben, maar het wordt al snel duidelijk dat we keurig op tijd gaan zijn voor Wilma’s pasta. We ervaren hoe lang en recht de wegen soms zijn daar in Drenthe en noord Overijssel. Als we eenmaal Staphorst binnenrijden pookt een plotse uitbraak van de voorzitter het vuurtje op en explodeert na een dag van geSamenlijkheid het SOW-peloton alsnog. Plukken SOW-ers denderen over de klinker hoofdweg richting de pasta. De meest slimmen kiezen het wiel van Bob, want die kent er de weg. Anderen schieten in hun enthousiasme door en vinden de eindstreep pas na enig draaien en keren.

In Bobs achtertuin delen we onze sterke verhalen, gezeten in de schaduw op terras of gazon. Sander neemt er nog een douche onder de tuinslang, maar zijn bikkelactie krijgt geen navolging.

Met een buik goed gevuld met pasta en een hoofd vol nieuwe herinneringen, nemen we afscheid van elkaar en rijden we weer terug naar onze woonplaatsen. Zoals een van ons vaststelde: een rit met een gouden randje.

En die Bob-Den-Bob? Dat zou wel eens een blijvertje kunnen zijn.

SOWeetje

Drentse keien zijn geen kasseien

Hoewel ze vaak worden verward met de kasseien van Vlaanderen en Noord-Frankrijk, bestaan de keienwegen in Drenthe uit ander, maar niet minder hobbelig materiaal. De bekende kasseienwegen zijn gemaakt van op maat gehakte blokken porfier, een vulkanisch gesteente. De keienwegen uit Drenthe hebben een heel andere oorsprong en zijn aan het begin van de twintigste eeuw aangelegd met zwerfkeien of ‘flinten’.

Deze zwerfkeien, rondgeslepen en achtergelaten door de gletsjers van de voorlaatste ijstijd, werden in de late middeleeuwen al gebruikt in de stad Groningen voor het aanleggen van wegen. Toen in de provincie Drenthe steeds meer gebied werd ontgonnen voor landbouwgrond werden de zwerfkeien die uit de nieuwe akkers kwamen hergebruikt voor de keienwegen, of in goed Drents flintenwegen.

Dat de Drentse keien geen kasseien zijn wil niet zeggen dat ze minder heroïsch zijn om overheen te fietsen. Ook gelden dezelfde tips als voor het fietsen over kasseien:

Niet teveel druk in je banden (afhankelijk van je gewicht zo’n 5,5-6,5 bar).
Bredere banden zijn fijner (al lukt t met 25mm ook prima).
Houd je stuur niet te krampachtig vast, zo verminder je de belasting van je armen een beetje.
Fiets in een iets lichtere versnelling dan op het asfalt, zo houdt je achterwiel grip.
ga zo hard als je kan, je stuitert er minder door.

Bron: Sander Voogt

Bij de foto: Een deel van de SOW-ers verkiezen het kiezelige bospad links, de rest het vlakke fietspad.

Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck