Ondanks natte vooruitzichten viel het uiteindelijk met de regen wel mee deze zondag. We rijden een werkelijk schitterende lus, voor een belangrijk deel over een fietspad dat ons door rotsformaties leidt en door tunneltjes. Jurriën wordt er onderweg reeds voor bedankt.
In Echternach hadden we afgesproken met de gezinsgenoten. We lunchen er stevig, hetgeen zich door sommigen liet voelen bij de afsluitende klimtijdrit. Hans doet bij de start nog snel een Dumoulinnetje tussen geparkeerde auto’s, waarna we – in volgorde van jong naar oud – een voor een van start gaan. Jurriën keert na korte tijd weer terug bij de start omdat zijn Strava niet zou werken. Hij gaat verderop in het startersveld alsnog van start.
foto_2021-09-26_01
foto_2021-09-26_02
JvE
route_2021-09-26_tijdrit
foto_2021-09-26_foto-thomas
Het parcours leidde ons tot in de buurt van ons appartement en kende een helse klim. Slingerend ging het omhoog en daarmee bedoelt uw verslaggever niet alleen de weg. Aan de finish bleek het podium als verwacht, alleen de volgorde was vooraf niet te voorspellen geweest: neo-SOW-er Thomas won voor Thijs en Jurriën. Koen scoorde een ‘DNF’, want de renner met de grootste supportersschare aan de finish ging teloor aan een gebrek aan parcourskennis. Ofwel: onderweg verdwaald. Over het algemeen genomen was de tijdrit een juiste afspiegeling van het fietsweekend. Want achter de ongenaakbare top 3 verdrongen Tim en Christian zich in hun poging aansluiting met de absolute top te vinden, soms zelfs met succes. Eelco toonde zich andermaal een begenadigd allround fietser. Klimmen, dalen, sprinten, het gaat hem allemaal ogenschijnlijk gemakkelijk af. Marcel leeft zich vooral uit als het op de grote plaat kan, een kunstje dat we ook Hans zien doen. Laatstgenoemde kan onnavolgbaar sterven (omhoog) en weer opleven (glooiend terrein). Koen gaf het hele weekend blijk van heilig vuur. Hij wist ook na het fietsen het vuur te doen ontvlammen. Erwin kende dit weekend gelukkig geen malheur. Hij reed in eigen tred de klimmetjes op, deed dat met zicht op de groep voor hem en genoot van de omgeving. En Martin en René blijken nog altijd in goede doen. Beiden toonden zich terugkijkend op het SOWeekend “dik tevree”. En terecht.
In de laatste uitrolkilometers glijdt Thijs onderuit op een algelijk glad paadje. Gelukkig zonder erg.
Enigszins later dan bedoeld pakken we de koffers en rijden dankbaar voor zoveel moois het kampement af, uitgezwaaid door Herr Schertz.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
