Noorden
donderdag 1 september 2022

Geen strobreed

Als ook Tim zijn afwas in de machine heeft staan, kunnen we ons verzamelen. Als de opkomst in de dubbele cijfers zou lopen, dan zouden we – zo waren wij overeengekomen na het scheidingsdebacle een week eerder – strootjes trekken. Maar deze primeur ging aan onze neus voorbij omdat het aantal SOW-ers dat zich op het gemeenteplein verzamelde, stokte bij precies negen man.

Christian wist nog wel een mooi rondje waarmee we voor donker thuis zouden zijn. En zo reden we via de Compierekade en het Rietveldsepad noordwaarts de regio in. Op de Oostkanaalweg langs de Aar haalden we een VOR (Volstrekt Onbekende Renster) in die we later op de avond nogmaals zouden bijhalen.

Bij de kruising met de Nieuwkoopseweg vertrouwt rNee veel te veel op de medewerking van een automobilist die geenszins van plan is die blauwe fietsende smurf te ontwijken. Het gaat maar net goed. De chauffeursvloek wordt gelukkig overstemd door zijn claxon. RvE echter blijft er stoïcijns onder. Goed om niet te reageren op dit soort verbale uitingen, maar nog beter om niet in dit soort situaties te komen.

Uitspraak van de week
15, Hans, van Eck, HVE, hve, Hans van Eck, jm.veck@gmail.com, , 2022-02-28 19:27:54, , Avatar foto

“Laten we maar snel gaan voordat de tiende zich meldt.“

HvE als om 19.05 uur blijkt dat splitsen niet nodig lijkt.

Op de Zevenhovenseweg plooien we ons tot een smal treintje. Het is beuken tegen de wind in waarbij de 3 T’s zich niet onbetuigd laten. Storend is het gekraak waarmee CvE rondmaalt. Iets met zijn trapas, horen we hem zeggen, maar hinderlijk is het zeker. Ook voor hemzelf natuurlijk.

Na Zevenhoven buigen we af naar Noorden dat aldaar in het zuiden ligt. Achter de RL denderen we over het wildrooster het smalle Molenpad op. Het SOW-peloton dreigt te breken, maar een hohoho doet de vaart temperen tot een schappelijke 39.

In Noorden is het even zoeken naar het smalle pad, andermaal een bewijs dat je beter op het rechte pad kunt blijven. Even verder rijden we een prestatieloop binnen. Tientallen lopers lopen ons tegemoet, de meesten wild gebarend dat we ons hebben aan te passen. Dat valt niet mee als de lopers zowel links als rechts aanhouden, waardoor we ons alsnog slingerend een weg tussen de prestatielopers banen.

Via Nieuwkoop, Zuidhoek en de Achtermiddenweg draaien we de Treinweg op. Kenners weten dan wel wat er op het menu staat. Met CvE op kop gaat het tempo er tandje voor tandje steeds verder op. Met (geleidelijk aan meer dan) 40 op de teller is het voor allen snot voor de ogen, maar HvE is de eerste die zijn wagonnetje loskoppelt. De rest dendert richting de finish die pas 2 kilometer verder met onzichtbare kalk getrokken is. De verwurgende leadout van de routeleider heeft met name de jonge garde in stelling gebracht, waarvan Tho en Thij als eersten de transparante finishlijn passeren.

Opmerkelijk was het taaie rijden van Gerard, temeer omdat hij de verwoestende reputatie van de Treinweg (tot nu) niet kende. Met gesnuif en gehijg, maar toch!, bleef hij lang in het spoor van de sprinttrekkers. Ook JKH baarde opzien door zich met de sprint te bemoeien, een uitsloverij waar de taxateur zich doorgaans niet mee inlaat. Hij sprak zelfs (overigens volstrekt terecht) zijn tevredenheid uit over zijn sterke rijden, iets wat we hem tot voor kort niet hoorde zeggen.

Op de Rijnbrug wordt er gewacht op HvE die bij de afsprint los is gereden. Zijn weke benen hadden het in de sprint niet gehouden, die staan waarschijnlijk al in klim-stand.

Er bestaat wat onduidelijkheid of we bij het Gouwsluizer fietsknooppunt nu links of rechts gaan. Met als gevolg dat TvK een tussenoplossing verkiest en rechtdoor het stro de grasheuvel opdendert. Terwijl JKH dik tevree rechtsaf naar huis rijdt, rijden de Boskopers linksaf het N11-viaduct op. HvE probeert er vooral zichzelf te overtuigen dat het met (korte) klimmen nog wel goed zit, waarna de SOW-ers over de boorden van de Gouwe naar Boskoop rijden. Het is hier dat we wederom de goedlachse VOR bijhalen, die zich het inhalige blauwe treintje van eerder de avond nog goed herinnert. Ach ja, eenmaal de SOW gezien, vergeet je die nimmer.

Onzeker of ons dit seizoen nog trainingsavonden zullen zijn gegund (de avonden worden korter en korter), nemen we afscheid. Maar als het ff kan, blijven we gaan, laten we ons geen strobreed in de weg leggen!

Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck