Tochtje Kinderdijk

Nadat de groep zich op de Zuidkade definitief formeerde waren het CVE en SV die het tempo én de groep aanvoerden tot aan Capelle a/d IJssel. De aanwezige windkracht 4 uit ZW kon niet worden ontkent, dwars er tegenin was het devies. Werkzaamheden aan het fietspad noopte de groep iets eerder koers te zetten richting de dijk, langs de uitlopers van de Lek richting de pont.

Wachtend voor de platbodem met dieselmotor vonden de eerste krentenbollen en bananen de weg naar binnen. Want, met een fondo voor de boeg is elk uur eten wel een must. Althans, als men in het laatste uur van zo’n rit een rol van betekenis wil spelen. Ook op de platbodem met slagbomen en vers gelakte bankjes was het wederom HS die de schouders van menigeen deed schudden, met zijn ‘relaas’ over militaire dienst -en diverse termen over bivak en presentiejaren- welke werd aangewakkerd door een oud/oud-commando van weleer, onderweg met een elektrische fiets.

De rit vervolgde over het fietspad langs de door Unesco gekroonde molenwieken, bezoekers van diverse nationaliteiten voorzien van camera’s en selfiesticks en met slecht gevoel voor voorbij fietsende clubjes mannen van gemiddelde leeftijd op een racefiets.Het was op die plaats dat het getik van de aandrijflijn van HS steeds duidelijker hoorbaar werd, zelfs de bijnaam ‘Henkie-Crankie’ kwam voorbij, na een grondige analyse bleek het euvel waarschijnlijk in de as van de trapper te zitten, vermoedelijk veroorzaakt door een val tijdens een trainingsrit vlakbij de roeibaan in Zevenhuizen. Het zou pas een probleem zijn, als er een probleem was en zou op een later moment worden hersteld door ons Henk.

De Alblasserwaard met mooie boerderijen, bloeiende bomen/struiken en groene weiden gleed met wind in de rug snel onder ons door. Het ging langs erven met vers aangeharkt grind, kerken met hele noten en natte was aan de lijn richting het met PFAS doordrenkte Papendrechtse land.

Op de klim over de Beneden-Merwede werd duidelijk dat CVE samen met zijn nieuwe raspaard niet te verslaan bleek en kwam als eerste boven. Nadat de groep een zoekactie van de politie -naar wie of wat?- perforeerden, arriveerde de groep tevreden op tijd bij de lunchafspraak. Café de Biesbosch. Na 15 minuten lunch op gepaste afstand -deed niet onder voor een zenuwachtige coronarit- en kort bijpraten vertrok groep 1 zonder JV, voor deel 2 van de rit. Zonder gebruik van de staafmixer app. De groepen bleven dus gelijk aan de samenstelling van vertrek vanaf het gemeenteplein.

Kort na vertrek groep 1 trok ook groep 2 de boel in gang, de route terug naar de brug over de Merwede voerde door een knap parkachtig en bebost gebied met prachtige natuur en veel recreatieverkeer. Het was op de parallelweg in Sliedrecht dat er ineens een bovengrondse pijpleiding voorzien van forse diameter het fietspad afsloot, een logisch gevolg was om iets eerder de weg onder het treinspoor te nemen richting Wijngaarden. Het moet daar geweest zijn dat groep 1 is gepasseerd na een lekke band van Thomas, echter werd dat pas bevestigd toen Bergambacht was verschalkt na appcontact tussen de verslaggever en het Advies Gevend Orgaan. Het mooie aan een 100km rit vroeg in het seizoen is om te zien wie wat heeft gedaan in de winter, en vooral wat niet. De vorm van de dag bleek gemiddeld gezien prima te zijn, alhoewel het moyenne in de 2^de helft van de rit werd getergd.

• De spinner Gerard kwam als een diesellocomotief traag op gang, én reed het sterkst in het laatste segment.
• Henk reed een puike rit met een goed gemiddelde, desondanks zijn tikkie-takkie trapper. Uitstekend in vorm!
• Adriaan met zijn sterke motor was de verbindende factor in de groep door zich overal en nergens op te werpen door te sleuren waar nodig
• Jan Willem’s ‘now of never’ actie door met de 100km aan te haken bleek goed uit te pakken. Gewoon rustig doorgaan, dan breekt het lijntje niet.
• Jan Kees vlindert door de groep met zijn soepele en sterke stijl van rijden, ga zo door!
• René toont karakter, desondanks een druk voorjaar liet hij zich vooraan zien de trekt de SOW kar moeiteloos.
• Christan heeft zich samen met zijn nieuwe fiets gemeld op een andere planeet. Met de vorm van zijn huidige moment zal hij dit seizoen nog veel laten zien, naast motivatie, gevoel voor techniek en stijl ook bezig met een top voorbereiding voor de komende ritten. Houdt hem in de gaten!

Na het passeren van Stolwijk kwam er toch wat geklaag naar voren toen de groep via Haastrecht en de Reeuwijkse plassen richting Boskoop werd gestuurd. Dat zouden meer dan 100 kilometers gaan worden. Het laatste traject ging moeizamer door het inzakken van JWL, maar zoals gezegd, door rustig door te gaan en het intervallen te laten voor wat het was werd de schade voor een ieder beperkt. De eindsprint werd niet volgens traditie verreden op het Kaagjesland, maar na rijp beraad tussen AVH en de verslaggever verreden op het Zuidwijk. Het trio CVE / AVH en SV konden nog mooi het zuur in de benentrappen tot aan de brug bij het Reijerskoop. Een zeer sterke lead out van AVH, zorgde voor een mooie sprint, waar SV tekort kwam om de man met de vorm en hét materiaal van het moment te kloppen. Chapeau Chris..

De mooiste dag van de week bleek zeer goed besteed.