Bij het zoeken op internet naar de betekenis van het woord RELAAS kwam het woord kroniek tevoorschijn. Dit prachtige woord werd vervolgens omschreven als “een verhaal of boek met chronologisch geordende gedenkwaardige en/of historische feiten”.
Lees dit korte relaas als een kroniek.
Ook het duo Koen/Henk ging van start voor de seizoensopening jaargang 2021. Na de bekende elleboogstoot en het inleidend gesprek werd de letterlijke aftrap gegeven richting Lopik. Appeltje eitje, met de wind in de rug. Moeiteloos werd er een moyenne weggetrapt die pas later op in het seizoen behaald wordt.
Maar toen.
Ooit heb ik een eerbetoon geschreven aan onze Dirk. Naar zijn naam is zelfs ooit een werkwoord vernoemd, namelijk “dirken”. Ik wil vanaf deze plaats een nieuw werkwoord introduceren in onze groep. “Koenen”.
Laat ik hiervoor de motivatie schrijven. Vanaf een kilometer of 40 werd deze klassieke tocht een zware tocht voor de helft van het onderwijzersduo. Waren het de pillen die de hartpatiënt moet slikken, was het de ongetraindheid van de schrijver van dit heldenepos, was het een onverwachte suikerdip, tja, wat was de oorzaak van deze bijzondere ervaring?
In de bedrijfshulpverlenings-wereld (BHV) is er een gezegde: 1 bhv’er is geen bhv’er. Ik zal nu niet in de instructeurs modus gaan schijven, maar 1 van de redenen voor deze uitspraak is, dat je elkaar in de gaten moet houden als buddy’s. Koen werd mijn buddy de rest van de tocht. Hij zorgde voor mijn veiligheid, hij keek naar me om, gaf me een gelletje met appelsmaak, luisterde wanneer het tempo iets naar beneden moest, duwde me op het laatste moment (toen de sterretjes letterlijk voor mijn ogen verschenen) met zijn rechterhand op de Zuidwijk vooruit. En tot slot zaten we samen de rit te evalueren voor het bankje op het gemeentehuis.
Koen betekent dapper, moedig en onverslaanbaar en is verwant aan het woord kunnen. Koen betekent dus ‘wie iets kan’ of ‘wie bekwaam is’. Koen heeft zijn bhv-kwaliteiten duidelijk in de praktijk kunnen brengen. Het eindoordeel mag duidelijk zijn, Koen is bekwaam als bhv’er.
Oh ja, vergeet ik alsnog te schrijven over de rit naar Lopik. Wat was ie mooi hé, die mast van Lopik? Het water langs de dijk klotste rustig, verre vergezichten werden ons continu getoond. We hebben er zin in gekregen om vanaf april de avondklok te gaan trotseren. We hebben er weer zin in gekregen om de wegen te gaan verkennen, we hebben er weer zin in gekregen om elkaar sportief te ontmoeten. En dat door 1 ritje naar Lopik.
Tot binnenkort op de fiets. Leve het fietsen (en het koenen).
Uw verslaggever ter plaatse: Henk Senneker
