Toscaanse avonden

Om iets voor de klok van kwart voor 7 verzamelde 5 SOWers zich op het gemeenteplein. Onder het onvermijdelijke zakken van de zon vertelde onze routeleider dat we via Hekendorp, Stolwijk en dan weer terug naar Boskoop zouden fietsen. De hitte lag als een deken over het dorp, maar in de schaduw van het voormalig bankgebouw bereiden wij ons goed voor op onze rit. CvE wist te melden dat de weg bij kaagjesland was gestremd, waardoor we via de bloemendaalseweg richting de Reeuwijks plassen zouden fietsen.

Tvk en MHo namen ons mee op weg. Terwijl wij als moedige renners de warmte doorkliefden bleek het allemaal wel mee te vallen, daar in Reeuwijk, waardoor wij onze vertrouwde route naar de plassen konden vervolgen. Tot aan Hekendorp was er geen vuiltje aan de lucht, totdat onze routeleider direct op de dijk rechtsaf sloeg richting de Provincialeweg waardoor pardoes MHo de aflag miste. Gelukkig is dat stuk geen snel segment op weg naar Stolwijk. Ondertussen bleek dat de vorm bij iedereen zijn hoogtepunt aan het bereiken is. Ondanks het uitblijven van enig verkoelde bries zorgde de rijwind voor voldoende koeling maar het tempo leed er niet onder. Toen ineens was daar het gravel. De binnendoorweg richting Stolwijk voerde ons over idyllische maar stoffige wegen. Maar met elkaar werd Stolwijk gerond.

De RL was echter nog niet klaar. Richting de rotonde van Gouda bogen wij af naar de wat duistere wegen van de Krimpenerwaard. Waar het eerst nog asfalt was werden we een pad ingestuurd waar het asfalt al gauw plaatsmaakte voor gebroken puin met een middenberm van gras. Maar de 5 SOWers lieten zich niet kennen in gingen vol gas over het puin. Met gevaar voor eigen leven denderde de groep zo Gouda binnen. Echter bij de Julianasluis gebeurde het onvermijdelijke. MHo redt lek! Met behulp van CvE werd de binnenband verwisseld. Dit bleek nog een hele klus want de binnenband had een eigen wil en die was niet van plan om zomaar even uit de velg gelicht te worden. Maar het onvermijdelijke gebeurde en binnen afzienbare waren wij weer onderweg naar huis. Enige spoed was gewenst, want de zon was voornemens ons te gaan verlaten. Via het weegje en de Coenecoopbrug raasde we naar Boskoop. Onder leiding van TvK en TvdH raasde we richting de finale. Bij de rotonde van de Omloop van Boskoop werd het uit elkaar gescheurd. AvH en MHo moesten hun meerdere erkennen in TvdH en CvE. TvK moest zijn noeste arbeid bekopen met het mislopen van de finale. Voor de verslaggever ter plaatse was het niet duidelijk wie er als eerste over de finishlijn ging. Maar chapeau voor de winnaar. De oosterlingen hadden het voordeel dat zij niet voor de brug hoefden te wachten. De westerling konden even op adem komen bij de hefbrug, vanwaar zij de invallende duisternis tegemoet reden.