Kolderieke trainingsstart

De RL dirigeerde ons op originele manier door het Rottegebied, waarbij we de gelijknamige rivier hadden over te steken per hoge brug, alwaar een onwelkome tegenligger sommigen van ons noopte de brug glibberig per voet te doen. Eenmaal allemaal weer in het zadel reden we met de wind in de rug door Oud Verlaat, om vervolgens op de Middelweg het winderige genot vrijbaan en ten volle te proeven. Genietend van zo veel vroege vorm (wind-mee doet rare dingen denken) doken we ter hoogte van de Willem Alexander Roeibaan het fietspad op… en dat hadden we beter niet kunnen doen. Want zo onderdijks rijdend, reden we dwars door Bleiswijkse Plassen die aangelengd met wat uit de dijken gesijpelde modder voor spekglad asfalt had gezorgd. Daar kwam AvH als eerste achter toen hij ‘uit het niets’ onderuit schoof en meters doorgleed door een prutje van water en mod. Op hetzelfde punt werden ook MHo en HS verrast door de gladheid en ook zij tuimelden eerst horizontaal om daarna plat door te glijden tot stilstand. Geschrokken van het onverwachte gebeuren, werd de schade aan mens en materieel opgenomen. Die bleek gelukkig mee te vallen. Behalve wat schaafwerk aan stuurlintjes en een vastgelopen ketting van Marcel, waren er alleen wat beschadigde fietsleggings. Zelfs de olijke sokken van Adriaan waren onaangetast. Evenals de SOW-tenues die – een maliënkolder gelijk – onverwoestbaar blijken te zijn.

Na de val was er opluchting dat het zo relatief goed was afgelopen. Met name de drie nieuwfietsbezitters (TvdH, CvE en TvK) waren dankbaar dat hun fraaie, gloednieuwe karretje niet betrokken was geraakt in al het gekletter en geglij. Adriaan legde onderweg enkelen van ons uit de techniek van goed vallen: “Vooral je laten gaan”, “Laat het gebeuren” en woorden van die strekking.

Via Moerkapelle reden we huiswaarts. Terwijl het al wat begon te schemeren (maar gelukkig hadden we de nagloeiende Koen in ons midden, die tijdens Pasen ‘Kind van het Licht’ had mogen zijn), krikten sommigen in het Bentwoud het dendergehalte wat verder op. Iedereen jonger dan 50 jaar vond elkaar en maakten zich op voor een sprint richting Noordeinde. TvdH kreeg de kolder in zijn hoofd en zocht indrukwekkend genoeg de ’50 km/uur’ op, een dermate hoge snelheid dat CvE, die de leadout wilde verzorgen, er slechts met alle moeite overheen wist te komen. Het pakte goed uit, want ploeggenoot TvK rondde al het voorbereidende werk voorbeeldig af. De rest van de renners meldde zich één voor één op zijn geheel eigen moment bij het punt van de groepshervorming.

Voor een eerste trainingsrit was er groepsbreed uitstekend gepresteerd. Het ging zoals HS na afloop zei “Goed, ja écht goed”. We hopen op weer vele goede kilometers dit seizoen.