Al de gehele dag was de wind enthousiast zijn werk aan het doen. Om hem weerstand te bieden wordt na groepsoverleg besloten tot burgerlijke ongehoorzaamheid: we zullen vanavond de tien niet splitsen! De sEckretaris kijkt door zijn vingers, de notaris bergt zijn tombola op en de groep zet zich in beweging.
Op het fietspad van de Zijde wordt er op aanraden van HvE goed opgelet op de slechte staat van het klinkerwerk. CvE, de RL, leidt ons door het Bentwoud en mijdt origineel genoeg de klim over de Nieuwe Hoefweg. Klimmen doen we volgende week in Limburg wel, bedachten wij ons, maar de RL had voor verderop in de koers nog wat klimwerk bedacht.
De route voert ons langs de Rottemeren naar het atb-parcours waar ons inderdaad alsnog enkele klimmetjes wacht. Gretig jagen de renners zich er overheen en volgt er achter routeleider ChrisChras een traject van veel linksrechtslinksrechts. GH laat zich door de felle klimmetjes verrassen, moet een gaatje laten maar fietst dat, met medewerking van zijn ploegmakkers vooraan, allemaal op eigen kracht weer dicht.
Op de Eerste Tochtweg, die zijn naam merkbaar eer aan doet, hebben we elkaar even flink nodig om niet in de volle tocht te rijden. De stille asfaltweg eindigt vrij abrupt in een fietspad dat enkel door de brave AvH wordt gevonden. De ongehoorzame rest komt aan de verkeerde kant van de asfaltblokken te staan en moet even van de fiets om alsnog het fietspad te bereiken.
De snelweg wordt onderdoor gedoken waarna er linksaf wordt geslagen. Parallel aan de rijksweg komt het tempo er goed op omdat de eerdergenoemde tocht nu een forse wind in de rug is geworden. De kuitjes en bovenbenen worden er beproefd. De vorm van de mannen blijkt groots. Op meerdere punten in het peloton vallen gaatjes, zodat de naar achteren gezakte CvE (om daar in volle vaart terloops nog wat foto’s te maken van het galopperende peloton) als routeleider verbaal moet ingrijpen om de groep de groep te houden.
Aan het einde van de lange parallelweg ‘Rijksweg’, duiken we na een ChrisChrasje het fietspad op wat ons over de spoorbrug leidt. Gulzig wordt ook hier het klimmetje aangevallen, net zo welkom was verderop de afdaal. Het fietspad, dat ‘Zijspoor’ blijkt te heten (zodat de SOW-ers voor even op een zijspoor bleken te zijn geraakt), brengt ons aan de voet van de Coenecoopbrug. Ook daar gaan de mannen los om alvast wat kLimburgs effect te ervaren.
foto_2024-08-22_SV
Foto: SV
foto_2024-08-22_CvE-03
Foto: CvE
foto_2024-08-22_CvE-02
Foto: CvE
We volgen de snelweg nog wat langer oostwaarts, waarna wordt afgeslagen richting Reeuwijk Dorp. Op de Reewal gaat het tempo weer richting maximaal om zich zo alvast in gang te trekken voor de sprint op Kaagjesland. Het is vanaf hier dat het zicht van uw verslaggever op wat er vooraan eigenlijk gebeurt wordt bemoeilijkt. Er zijn enkele blauwgroene stipjes die elkaar bevechten in een tussensprint, waarna de groep zich voor een kort moment hergroepeert. Drie ademteugen later gaat het tempo er wederom vol op om via Randenburgseweg en Zuidwijk het Reijerskoop te bereiken. De slag om de dagprijs eist wat slachtoffers die deze woeste versnelling op versnelling niet hadden bij kunnen benen. Wie het ploegenspel had kunnen bekronen door als eerste over de laatste ophaalbrug te denderen is uw op afstand gereden verslaggever ontgaan. Maar goed: over winst en verlies gaat het niet, de SOW-ers hadden zich weer kostelijk vermaakt in de speeltuin dat Zuidwijk heet.
Keurig op tijd (voor het duister valt) komen we thuis, precies in het beginsignaal van Ajax. Met dank aan de routeleider die er toch weer in was geslaagd een originele route te bedenken, ondanks dat we voor de zoveelste keer dit seizoen een zuidwestenwind hadden te bedwingen. De één gaat douchen, de ander ziet Ajax gloreren… en Aad? Die pakt zijn pen om Spies te informeren over de kwaliteit van het fietspad. Maar dat ter Zijde.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
Mooi verslag 👌👍