Oud Ade
donderdag 10 april 2025

Denderen door frisse polders

In een rijke schakering aan SOW-outfitjes zien we 9 SOW-ers zich melden op het frisse Gemeenteplein. Al of niet een jasje aan, beenwarmers lang en kort, alles verraadt een huiver voor een frisse avond. Gerard brengt ons nog de dreigingen op het wereldtoneel onder de aandacht, hetgeen de focus op de aanstaande training voor slechts even verlegt. Christian heeft gelukkig ideeën over de te rijden route want René maakt niet voor het eerst duidelijk dat in hem geen RL meer schuilt (“Die tijd is geweest”).

We rijden vanuit Boskoop in een lange lijn westwaarts om in Benthuizen het fraaie Molensloot(fiets)pad op te draaien. We betreden daarmee het even rustieke als karakteristieke Gelderswoude met z’n landschappelijke woonkernen. We genieten ervan en zien Christian en Thomas ons daarin voorgaan. Op het slechts één renner brede Gelderwoudsekerkpad rijden de gangmakers van de avond enigszins van ons weg doordat het SOW-gezelschap bij Hans breekt. Marcel laat de ontsnapping niet gebeuren en onderneemt een typische veldritactie door wat grasland te bedwingen, haalt daarmee de verzakende HvE in en jumpt zo naar de voortsnellende wielen van de koplopers. Indrukwekkend!

De tempoversnelling van de twee vooraan was allerminst een staaltje van bravour, zo bleek al snel. De vooruitgesnelde Thomas hield namelijk aandoenlijk galant het hekje voor ons – gewone stervelingen – open. En Christian had zo net voldoende tijd om vanuit de berm prachtige kiekjes te nemen van zijn ploegmakkers. Wat een vriendendienst!

In Zoeterwoude laten we het verkeerslicht op groen, rood en weer groen springen om Henk de gelegenheid te geven zijn zadel andermaal wat te liften. De bedrijfshulpverlener was net als de temperatuur wat onderuitgezakt en er moest een inbus aan de dag komen om hem weer wat op niveau te brengen. Flauwe opmerkingen van enkele van zijn vrienden dat zijn lichaamsgewicht hierin mogelijk een rol zou spelen, kreeg terecht verder geen aandacht.

We ronden Leiderdorp, genieten van het polderlandschap en voelen onze vingers al wat kouder worden. In (k)oud Ade passeren we wat huizen en een kerk, om in Rijpwetering weer zuidwaarts te trekken. De situatie vooraan de groep blijft ongewijzigd, net als in de gehele groep overigens. Iedereen heeft er zo zijn plekje in gevonden en voelt zich daar prima bij. Er wordt lekker stevig doorgetrapt zonder dat er mensen afwapperen. We horen vanaf derde en vierde rij zelfs aanhoudend geleuter wat erop duidt dat er nog adem over is. Voor anderen ging het hard genoeg.

Door Hoogmade heen draaien we via het tunneltje het polderpaadje ‘Ofwegen’ op. Op de splitsing verderop blijkt dat er niet naar Alphen gereden kan worden, zodat we een koersaanpassing krijgen die ons naar Koudekerk leidt. Over ‘Koude’ gesproken, meerdere vingers worden koud en kouder en bij sommigen zelfs gevoelloos.

Op de Burg. Den Hollanderweg krijgen we honderd meter lang een kouwe douche door overijverige kwekerijsproeiers. Bij de koukleumen onder ons vallen nu de vingers van de handen af.

De Dijkgraafweg leent zich uitstekend voor een afsprint, hetgeen ook gebeurt. De twee gangmakers van de avond vechten het onderling uit (met onebekend resultaat), de anderen stoeien om slechts brons. Op de Roemer hergroeperen we ons lekker uitbollend. Het was een frisse maar wederom prima trainingsavond geweest. Hopelijk klaar genoeg voor de eerste Honderdplustocht van het seizoen.

Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck