De sterk uitdiepende randstoring komende vanuit zuid-west Engeland zorgde in de aanloop van de prachtige SOW klassieker niet alleen voor lage druk in onze omgeving, maar ook in de app groep. Er werd volop getwijfeld en zelfs afgezegd in verband met het ‘isolement’ van het groene hart. We lijken steeds meer op een eiland te zitten met elkaar. Niet gevangen door water, maar door kapotgereden asfalt op belangrijke verkeersaders in de buurt. Dit alles weerhield een mooie groep van 7 renners er niet van om op een zonnige zaterdagochtend om 09:00u aan de start te verschijnen. Een enkeling ‘lang/lang’, de echte bikkels ‘kort/kort’.
Het verbaasde dan ook niet dat er 5 man waren met een flinke berg Luxemburgse kilometers in de benen. Maar daarover later meer. Wat ook niet verbaasde was de discussie hoe te rijden….heen via de duinen óf via de bollenvelden?? Routeleider Rnee had daarover het laatste woord waarna er werd vertrokken richting de west. Tijdens het warm rijden waren de kolossale wolkenpartijen boven de noodzee goed te zien, zal het ‘lusje’ droog verreden kunnen worden? De weg nog nat en vuil bevestigde direct dat er zelfs zonder een regenbui zou moeten worden gepoetst nadien. De goede papieren van het SOWeekend kwintet, de uitstekende benen van onze Berg-Marmotte zette de verslaggever aan het denken. Na de derailleur-malheur is er wel getraind, maar zou het wel voldoende zijn? Daarover later meer!
Met de wind van opzij en in de rug werd er in rap tempo naar het kustpad gekoerst, eenmaal op het duinpan-pad werd het gas meteen opengetrokken door Jeroen, het aanzetten in de bochten werd verworpen door onze routeleider, welke ogenschijnlijk toch wat meer moeite met zichzelf én het parcours had dan normaal -hij bleek zich snel te herpakken en een sterkte rit te rijden-
Na de kustplaatsen werd het tempo geleidelijk opgebouwd door Marcel -ijzersterk in koers- met een moyenne van rond de 40 in het uur richting Zandvoort werden er legio PR’etjes genoteerd. Exact om 11:00u aangekomen bij de koffietent aan de boulevard werd er na een snelle boterham besloten door te rijden en na het kopje te ‘lunchen’ Waarvoor later geen tijd meer bleek door de uit het zuiden aanwaaiende buien én opstekende Zuid-Wester.
Het Kopje werd verzwolgen door een -vanaf Noordwijk sparende- Tim, met in het kielzog Jeroen. De verslaggever wilde niets missen van deze tweestrijd en moest toezien dat Tim soeverein was op de dennenheuvel getooid in luxueuze optrekjes bezaaid met klinkers en ‘oud geld’ aan weerszijden van de weg.
foto_2021-10-01_02
Na het draaien en keren door Aerdenhout was het Koen die ‘stootlek’ reed, een terugkerend fenomeen in het peloton heeft de verslaggever zich laten vertellen. Daarom iets meer aandacht daarvoor via de navolgende tips; Stuur voorzichtig een stoeprand op, let op bandendruk, snake-bites ontstaan sneller onder de 7bar, verwijder de kunststof binnenring in de velg en vervang deze voor een zacht plakvelg lint, controleer de velg op ‘braampjes, draai het ringetje van de binnenband af en deponeer die in het ronde archief. Met deze tips zou het aantal keer stootlek met minstens 90% gereduceerd kunnen worden. Doe er je voordeel mee!!
De tussenstop bij het restaurant in ‘Fuglsang’ werd gebruikt om de gebruikelijke appeltaart met Pepsi-Cola te nuttigen, waar het Rnee op slinkse wijze lukte om zonder het tonen van een QR code plaats te nemen aan de vaccinatietafel, hét gesprek van de tussenstop met alle vóórs- en tegens van het ogenschijnlijk verplichtte spuitje om toch deel te kunnen nemen aan de samenleving. Het waren Tim en Jeroen met een Pannenkoek, welke in het tweede deel van de rit nét iets te zwaar op de maag bleek te liggen. Voordeel is dat je er dan wel twee keer van kunt genieten, aldus Tim.
Na de revitalisatie waren het Marcel -door de bollenvelden- en Koen -langs de ringvaart- die er vol voor gingen en flink doortrokken. Vooral langs de ringvaart werden er functionele- artistieke waaiers opgezet, met als doel door te rijden en de aanwaaiende buienlijn te ontwijken en de rit droog te voltooien. Richting Oude Wetering klonk het hóhóhó van achteren steeds vaker en reed Jeroen lek, waarbij zijn wiel in rap tempo werd voorzien van een nieuwe binnenband en ijskoude lucht uit het CO2 patroon van helper Koen. Tijdens het binnenrijden van ons Kwekersdorp kwamen de eerste druppels al naar beneden. Nét op tijd!
Uw verslaggever ter plaatse: Sander Voogt
