Met een absolute recordopkomst van maar liefst 16 man is de avond reeds op voorhand geslaagd. Een groepsfoto maken kan nog slechts door op grote afstand te staan, zo merkt hoffotograaf Christian op het raadhuisplein.
Met algehele instemming wordt gehoor gegeven aan het veiligheidsaspect. Er wordt unaniem besloten tot een opsplitsing in twee groepen. Het lost zich ook deze keer weer uit zichzelf op. Zestien gedeeld door twee, dat moet uhhh… ergens tussen de zeven en negen liggen.
Nadat de sEckretaris vrij terloops de SOW-bokaal overhandigt aan Thijdritwinnaar Thijs, sluit een zestal zich bij adjunct routeleider René aan, de overige acht vinden elkaar rond Christian, die andere routebaas.
De zeuven zetten oostwaarts koers. Het is een verzameling van nog spierwitte benen, of zijn het witte spierbenen? Alleen Koens kuiten hebben een bruin tintje: genetisch bepaald of zoals hij zegt ‘gewoon niet wassen’. Het carrouselletje draait gaandeweg de route steeds beter, er is zogezegd sprake van een goed groepsevenwicht. Behendig leidt René ons door de straten van Woerden. We groeten twee Duitse toeristen die, zelf zwaarbepakt, ons jaloers nakijken op onze lichte karretjes. “Zusammen auf der Weg”.
De zeuven zetten oostwaarts koers. Het is een verzameling van nog spierwitte benen, of zijn het witte spierbenen? Alleen Koens kuiten hebben een bruin tintje: genetisch bepaald of zoals hij zegt ‘gewoon niet wassen’. Het carrouselletje draait gaandeweg de route steeds beter, er is zogezegd sprake van een goed groepsevenwicht. Behendig leidt René ons door de straten van Woerden. We groeten twee Duitse toeristen die, zelf zwaarbepakt, ons jaloers nakijken op onze lichte karretjes. “Zusammen auf der Weg”.
We genieten achter Woerden om rijdend van het heerlijke voorjaarsavondje en van het in zo’n mooie groep te rijden. Koen geeft te kennen dat hij weer ouderwets lekker op de fiets zit. Fijn! Net voor Harmelen hapt René een vlieg naar binnen die daar kilometers lang domicilie houdt. Het gehoest en geproest is niet van de lucht en het neemt lange tijd voordat de vlieg opgelucht de uitgang weer vindt. Of gelijk aan Jona in de donkere krochten van zijn gastheer verdwijnt.
De overnames van Martin zijn zoals altijd stevig en ook Erwin zien we van tijd tot tijd tempo bepalen. Op de klim vanuit Harmelen (de Col d’Adouze) raakt René ingesloten en komt hij niet in de gelegenheid om de groep zijn wil op te leggen. Nu fietsen we in het straffe tempo van Koen de snelweg over. Hans en Henk verzaken ook niet en draaien dapper mee in de waaier. Maar zoals Marcel op kop kan sleuren, dat is slechts alleen aan hem besteed.
In Oudewater schrikken we van een achter ons luid remmende tractor. Snel tellen we het aantal SOW-ers waarmee we nog zijn, met als geruststellende uitkomst dat we gelukkig niemand van ons missen. Hans moet even van de fiets om een pijnlijke teennagel wat ruimte te bieden. Hij rijdt vanaf daar wat onconventioneel verder met slechts één sok aan.
Via Hekendorp komen we nog steeds mooi in lijn rijdend langs Haastrecht tot kort voor Gouda. Via de welbekende Reeuwijkse thuisrijroute rijden we met de neuzen richting Boskoop. In Reeuwijk Dorp kiezen we onze posities voor de afsprint op Kaagjesland, die door Hans wordt gewonnen.
Op het laatste stuk langs Berkenwoude het Zuidwijk in worden we op sleeptouw genomen door Marcel. Voldaan over ons goede presteren, rijden we het plaatsnaambordje van Boskoop voorbij en nemen een voor een afscheid van elkaar.
Een mooi avondje Samen op Weg, daar krijg je geen genoeg van!
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
