Ver voordat de welbekende klanken van Landmarq klonken, zaten de soldaten van de jongenskamer ‘Elan’ al rechtop in hun bed: Thomas had vergeten zijn wekker uit te zetten. Jurriën en Tim konden zich nog een paar keer omdraaien voordat zij bij de bakker wat vers brood zouden halen. Het ontbijt werd gulzig verorberd, want de koninginnerit stond op het programma. Hester en Carola zouden hun eerste lus van het weekend rijden en de niet-fietsers zouden een stevige wandeling gaan maken. De schitterende omgeving van het huis hulde zich nog in dichte mist, maar de vooruitzichten hadden beloofd dat het zou opknappen. En inderdaad zou de zon zich later die dag braaf melden.
Ook deze dag was het weer volop genieten. Luxemburg werd omarmd.
De steile klim vanuit Colmar-Berg hakte er stevig in. Veertien procenten stonden vermeld op een waarschuwingsbord beneden aan de klim, maar niemand kon weten dat het gevecht met de zwaartekracht vele kilometers aan zou houden.
In Esch sur Sûre werd er evenals zes jaar eerder de lunch genoten, op precies hetzelfde terras. Zelfs de literpinten cola waren nog verkrijgbaar, en dus besteld. rNee presteerde het wederom om het dichtst bij rokend publiek plaats te nemen, hetgeen hij de paffers weinig verhullend liet weten. Hij kwam een bestelling later– evenals Christian overigens – ongegeneerd in zijn hempje te zitten.
Er werden nog meer steile en minder felle beklimmingen gereden. Jee-en-de-3 Tee’s maakten voorin de dienst uit, met niet zelden de Pantserwagen daarbij. Wachten was het voornamelijk op Erwin en Hans die beiden 93 kilootjes omhoog te brengen hadden. En de rest vochten verdienstelijk om hun plekje in het tweede gelit. Ambulancebroeder TK reed extra kilometers door in de klim barmhartig achterblijvers weer tegemoet te rijden.
Op de lange, overzichtelijke klim naar Beaufort was dat niet anders. De verschillen waren groot, maar indrukwekkend was hier de vaart waarmee een onbekende Sunweb-rijder de gehele SOW-groep één voor één voorbij joeg. Hij had in het voorbijgaan ook nog eens voor elk SOW-ertje een woordje klaar, zoals “Je gaat lekker” (tegens hEckesluiter Hans) en “Boskoop de gekste” (aan de voorsten).
Eenmaal terug in het gristelijke onderkomen werd er gegrist uit zakken drop- en snoepgoed, waarna er maar liefst 100 pannenkoeken werden verorberd. Met volle magen werd er gepingpongd en getafelvoetbald totdat Koen zijn quiz ‘petjeoppetjeaf’ presenteerde. Het was een vermakelijk spel, waarbij Thijs (net voor Lara) na alle ronden als winnaar uit de bus kwam. Van zelfgebakken baksels bleef niet veel over, zo lekker was het.
Tijdens een kampvuur werd er buiten terug geblikt op de sportieve dag en vooruit geblikt hoe het toch verder moet met de vaderlandse politiek.
Moe en voldaan werden de britsjes opgezocht.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck