Terwijl Tim geduldig voor de brug zijn beurt afwacht, vertrekt alvast het eerste kwartet vanaf het Gemeenteplein. HS, HvE en JWL sluiten zich ook deze week weer gretig aan bij hun reisleider EK hetgeen hen – zo weten zij – een alleszins verantwoord ritje garandeert. Toch is er wat voor te zeggen om ook bij de wekelijkse trainingen de Gruppo’s enigszins te husselen om kliekvorming te voorkomen en recht te doen aan het SamenOpWeg principe. Want hoe de samenstelling van de Gruppo ook is, elkaar thuisbrengen blijft immers het hoogste goed.
De bedoelingen zijn oprecht van alle 4 kwartetgenoten: daar waar maar even mogelijk wordt het kopwerk gedeeld. Maar gaandeweg is het toch voornamelijk Eelco die gedienstig de honneurs waarneemt. Als de Rotte in beeld komt, klinkt er een hohoho omdat Jan-Willem kramp in een van zijn benen voelt knallen. De pauze duurt gelukkig maar kort maar vanaf daar is even stevig aanzetten er niet meer bij voor de beroepingscommissievoorzitter. Zolang hij maar zonder force zijn benen draaiende houdt, kan hij – zo constateert hij – toch in het spoor van zijn kwartetmakkers blijven.
Henk spreekt ware woorden als hij de natuurstilte verstoord hoort worden: “De kraak in Hans zijn fiets is hinderlijker dan zicht hebben op mijn afzichtelijke sokken.”
Richting het keerpunt komen we een SOW-kwartet tegen dat er zo te zien aardig de sokken in heeft. Een aantal ons onbekende renners bungelt achter de SOW-formatie in een uiterste poging gelijke tred te houden met de ontketende Boskoopse formatie. Iets van de glorie van de begenadigde SOW-ers straalt – zo realiseren wij ons – ook op ons af doordat wij in precies dezelfde tenuetjes door de regio mogen rijden.
Op de terugweg halen we een luid zingende zonderling in, wat de tenor in ons midden (JWL) ook tot enkele indrukwekkende galmen verleidt.
In formatie wordt huiswaarts gereden, behalve dan op de Kruiswegklim waar EK en HvE zij aan zij de kuitjes even ten volle laten spreken. JWL en HS laten die uitsloverij voor wat het is.
Een lekkere, maar verder weinig spraakmakende rondrit. Maar goed geslaagd, omdat we als ware SOW-ers keurig in formatie Boskoop inrijden. Ook nu hebben we elkaar weer voorbeeldig thuisgebracht. Het hoogste goed.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
