Kopje
zaterdag 15 oktober 2022

Ware herfstklassieker

Carrilonslag 10uur stonden er 6 renners aan de start van de enige echte end of season klassieker van SOW, het Kopje voor de wielen! Enerzijds een mooi vooruitzicht, anderzijds het teken van de donkere- natte en winderige dagen die komen gaan. ‘Makkers staakt uw wild geraas’ tot aan het moment dat de klok weer vooruit gaat en de natuur ontwaakt uit de winterslaap. Het was SV die -tegen zijn gangbare wetten in- 3 minuten te laat het gemeenteplein opdraaide. Tussen al het app-geweld was de klassieker hem bijna ontschoten! Een attente reminder van routeleider Rnee en een belletje met Aad zette hem net op tijd met het voorwiel in de juiste richting. Ook tegen zijn normaliter gangbare wetten in, hing er een roze rugzakje op de schouderbladen, niet met boterhammen maar met een regenjas. Het was de complete groep niet ontgaan dat ook deze editie van het kopje niet droog zou gaan verlopen. Net als vorig jaar (2 oktober 2021) werd er dus ook deze keer vertrokken met 7 man. Een welkome aanvulling was de door JKH overgehaalde Jan-Willem, maar daarover later meer….

Het zij-aan-zij-warm-rij- en bijpraat moment werd niet overgeslagen, alwaar we op schema de wassenaarseslag bereikten, waar het meteen begon te miezeren. Ook dit keer dus links om, met de wind in de rug ging het door de duinen richting Kattuk, de platbodems waarop ze ooit de zee op gingen om vis te vangen zijn verruild voor gezellige strandpaviljoens. De vissersvloot van Katwijk ligt dan ook in IJmuiden en staat bekend als de meest fanatieke visjagers van Nederland. Net als met het jagen op vis zijn ze in Kattek erg fanatiek met jagen op de bal. De clubs v.v. Katwijk en Quick Boys met topsport cultuur zijn dan ook de bakermat voor het hoge niveau wat wordt gehaald in de 2de en 3de divisie van de KNVB. Verder dan het -iets minder betaalde- amateurvoetbal zal het niet komen, al is het maar omdat er op zondag niet zal worden gevoetbald én maandagnacht voor menig speler de plicht weer roept om te vertrekken richting zee. Sommige dingen zullen dan ook nóóit veranderen. 

Enfin, het peloton gleed langs het monument der Engelandvaarders én verdronken zeelieden richting de mondaine badplaats Noordwijk, alwaar Harry Mens -makelaar en zakenman uit Lisse van naam en faam- zijn glibberige programma ‘business-Class’ aan het opnemen was in Hotel Huis ter Duin. Zou Willem van Hanegem ook nog komen? Hoe lang zou het duren voordat Dirk Kuyt aanschuift? 

Een wegopbreking zorgde voor gemor en gestuntel over kunststof  rijplaten, net voordat de route kon worden hervat reed Jeroen lek. Het was gestopt met miezeren en de extra stop werd zelfs gewaardeerd en gebruikt als pitstop. Het was Rnee die met zijn argusogen scherp bleef op aankomende buien middels zijn buienradar app, desondanks de route niet zou worden gewijzigd ten gunste van een droog pak. 

Het was dan ook dat pak dat steeds natter werd richting Zandvoort. Tot aan Zandvoort was het voornamelijk het blok AVH/JV vooraan, welke net als EC vandaag over uitstekende benen beschikten, de overige gaten werden netjes opgevuld door de rest. Als het dan niet miezerde was het wel de ‘spray’ van de achterwielen wat zorgde voor een douche, soms met modder erdoor. De spullen kregen het te verduren! Richting het kopje en de opdoemende lommerrijke omgeving waren het de bomen van type beuk en kastanje welke zorgden voor luidruchtige taferelen onder de wielen, het knisperen en knapperen én wegschieten van eikels en beukennootjes was luid te horen, het lekrijden op de egel-achtige kastanje jasjes leek een kwestie van tijd. 

Rond het circuit van Zandvoort was het JWL welke letterlijk uit z’n plaat(je) ging, zijn linker schoenplaatje bleek niet bestand tegen al het toegepaste geweld langs de kust, wat resulteerde in het telkens loskomen van de trapper. Oef, zo naar huis leek geen optie. 

Richting de top van het kopje waren het JV en AVH die meteen hun intenties zo snel als mogelijk de pukkel te beslechten lieten zien, ze spoten weg. Het waren EC en SV die nét in het wiel konden blijven. Bovenaan waren het JV (1) en SV(2) die passeerden, EC stuurde op zijn prachtige nieuwe fiets zijn bolide in de afdaling nog langs AVH. Iedereen kwam zonder scheuren in tricot of scherm aan op de uithijgplaats bij het Hertenkamp van Bloemendaal. Alwaar een marsroute werd uitgestippeld richting nieuwe schoenplaatjes voor JWL. Die werden uiteindelijk pas gevonden in Lisse na de lunch.   Welke werd genoten in ‘Fuglsang’, op exact 2/3 van de rit, het gezellige stulpje werd wederom bestempeld als uitvalsbasis nr. 1. om lekker bij te komen én alle wereldproblematiek de revue te laten passeren, inclusief de juiste oplossingen om zaken definitief op te lossen. De PEPSI-cola vloeide rijkelijk. Het waren RVE en JKH die het aandurfden -de rest ging voor pannenkoeken of sandwich- voor de Fish&Chips te gaan. De magen bleken de kilometers erna prima bestand tegen het gefrituurde spul, zonder automatisch links te gaan rijden. 

Koud beginnen na de lunch is in oktober een bittere pil, de dreigende wolkenluchten en ZZW4 lieten schuimkopjes op de leidsevaart zien. Als een sterk blok werd er -zelfs zonder waaiers- goed gereden door AVH&JV ook JKH liet zich steeds meer zien, met die benen zit het wel goed. Ook JWL met zijn plaatjes malheur liet zien te beschikken over goede benen, er was -buiten het meetinstrument Strava om getraind- wat te merken was. Als het niet op Strava staat…is in dit geval dus wél waar! 

Langs diezelfde Leidse Trekvaart kwam er een forse bui over de lege -behoudens wat half uitgebloeide gladiolen- bollenvelden, het peloton werd niet gespaard en de eerste aandrijflijnen begonnen te knarsen. Zo ook kwam AVH Knarsetandend tot stilstand na de eerste rotonde in Lisse. Lek! De bidons werden weer uit de houder getrokken, de stopwatch erbij, de tijd geklokt bleek nagenoeg dezelfde te zijn als eerder die dag. Slim bedacht waren het Jan-Kees en Jan-Willem die snel voor een plaatjes wissel langs de fietsenwinkel waren gegaan. Wat goed van pas kwam langs de ringvaart, alwaar een forse bries tegen het stuur blies. Langs de ringvaart was het dan ook waar het favoriete woord van de kerstman klonk! Ho-Ho-Ho….

Dat herhaalde zich nog een aantal keer, tot aan Hoogmade. Vanuit die plaats werd er geprofiteerd van de naar het Westen ruimende kracht 4 wind. Uitfietsen en JKH ‘thuisbrengen’ in zijn Alphen a/d Rijn was de opdracht. Het even getal bolde uit langs de Gouwe alwaar de zes voldaan en tevreden (zonder eindsprint) het mooie kwekersdorp in rolden. 

Volgend jaar staat deze fantastische ronde hopelijk weer op de agenda, want deze herfstklassieker is er één om niet te missen.

 

Afstand: 126
Moyenne: 27,6
Maximum: 56,9

Uw verslaggever ter plaatse: Sander Voogt