Ikke lekkuh fietse

Richting Krimpen genieten we van het fraaie decor zo langs de rivier rijdend. Er wordt flink doorgetrapt met een kleine correctie, zodat iedereen het gezwinde tempo kan bijtrappen. In Krimpen moet Aad even van zijn fiets vanwege ’technisch malheur’, maar hij heeft het ‘slechte uur’ al in een aantal seconden eigenhandig hersteld. We trappen door naar de klim van de avond, die we al van ver zien opdoemen. Zo halverwege de trainingsrit hebben we er (tegen de wind in die er niet was) al zo’n moyenne van 32 op de klokkies staan, waarna we met veel zin de boogbrug aanvallen. Dat gebeurt ieder op zijn eigen tempo, maar het is opmerkelijk hoe groot de kopgroep is. De vorm is goed! Na een korte break rijden we de brug ook weer terug over, waar wederom gretig wordt gefietst. Er blijken zelfs persoonlijke records te zijn gebroken, dat heb je nu eenmaal als je je PR nog niet zo scherp hebt staan.

Via de Kralingse Zoom – door de vele stoplichten als vanouds een moyenne-killer – fietsen we Rotterdam door, waarna we de Rottekade afdenderen. Veiligheidshalve worden de tweegesprekjes gestaakt en rijden we keurig achter elkaar om het overige fiets- en wandelverkeer zo min mogelijk te hinderen. Had een overstekende gans op zijn beurt ook maar rekening gehouden met anderen, dan had hij een hachelijke situatie kunnen voorkomen. Nu was hij voor een split second punt van absolute aandacht tussen allerlei racewielen. Hij werd niet ge(k)raakt, hetgeen te danken was aan de reactiesnelheid en stuurmanskunst van de SOW-ers.

Eenmaal op het Korenmolengat gaat het ondanks zijn gekuilde snelheidbegrenzers hard zat, maar iedereen kan zijn partijtje meeblazen. Voorbij de Mac die we rechts laten liggen, gaat het nog een keer omhoog bij de Col de Kruisweg (Passo di Crocci), alwaar Erwin zijn uitmuntende vorm ten toon spreidt. Enkele honderden meters verder nemen we de Côte de Bentwoud, waar Tim zijn straalmotor nog even aanzet en in de klim bijna los lijkt te komen van het asfalt. Vervolgens kruisen de heren het Bentwoud in een oogwenk, zo afgeraffeld zoals het natuurschoon daar wordt. De groepsspurt wordt een prooi voor de rapste, maar wie dat nu precies was wordt door uw op afstand gereden verslaggever niet herkend.

Thuisgekomen geniet een ieder nog na van een lekker trainingsrondje. Vierdaagsewandelaar Marcel wordt er door de oplettende RL op gewezen dat hij zijn verreden kilometers nog in stappen uitgedrukt heeft. Geen probleem, het kan op Strava nog hersteld. En zo hebben we allemaal weer een stap gezet naar een nog betere vorm die we dit lopende seizoen nog goed kunnen gebruiken.