tRaining

De weersvooruitzichten hadden ons nogal bezig gehouden: waar en hoe laat zou die bui gaan vallen? De prognoses werden al dagenlang elk uur bijgesteld, er was geen pijl op te trekken. Grote twijfel onder de SOW-ers. Er waren er bij die SOWieso verhinderd waren, maar in sommige gevallen was de dreiging van een bui voldoende om naast moeder de vrouw lekker te femkebollen voor de tv. En zo stonden er letterlijk slechts een handvol krijgers aan de start. Ze zouden – klein maar fijn – een puike training afwerken, met onderweg een welkome bui.

Met JKH als aspirant-routeleider vertrekken we oostwaarts. We rijden zo eerst voor de buien uit. Of we op onze retourrit de nattigheid infietsen, dat zien we dan wel. Het is warm, benauwd, zeg maar gerust broeierig weer. We voelen ons klam, maar genieten van het lekkere vaartje dat we ontwikkelen. Het is goed om HS weer in actie te zien. Rugklachten zaten zijn wielercarrière, ja zelfs zijn vakantie even in de weg, maar nu zagen we hem zijn rug weer soepeltjes bollen. Zijn momenten van kopwerk waren weer ouderwets strak.

Ook de beide grootvaders trapten een stevige tred waar hun kleindochters trots op zouden zijn. De gemiddelde leeftijd was deze avond met JKH als benjamin trouwens opmerkelijk ‘ervaren’. Allen vijftigers of erger. Maar juist deze gevorderden zijn, zo bleek maar weer, (in een week waarin onze verjarende en immer fitte voorzitter nog schaamteloos naar zijn leeftijd was gevraagd) de allertaaisten.