Het planningsproces -voorzien van allerlei technologische snufjes- van de wekelijkse trainingsavond wordt steeds vernuftiger!
De nationale dodenherdenking noopte onze sECKcretaris tot het inzetten van een polletje én de training te verzetten naar de woensdag. Ja of nee! Voor 11 renners werd het een volmondig JA en om die reden werd opnieuw de staafmixer-app van HVE ingezet.
De kring wachtende spinners werd door die desbetreffende app met verdachte precisie doormidden gesneden…huh?..Werd de camera gebruikt door de app? Waarom geen mix? was er sprake van doorgestoken kaart? En hoe zou de app omgaan met de voorgestelde dreamteam* avond? Maar wat is de definitie eigenlijk daarvan? Zijn het goede benen? Gemiddelde leeftijd? Met welk materiaal je aan de start moet verschijnen? Kun je aansluiten als je 3 maanden achtereen niet lek hebt gereden? Wat zou het minimale moyenne moeten zijn? Of welke maximale snelheid? We raken er niet over uitgepraat…
Mede door de meivakantie én een flinke dosis paktijd waren er tot grote schrik geen routeleiders voorhanden, ai…dat kwam niet vaak voor. Het was dan ook ondergetekende die tijdens het warmrijden geen zweet op de rug kreeg, maar onder de oksels. Zijn idee om met de stevige NO4 wind koers te zetten richting de Hoef, werd direct als open uitnodiging aangepakt om de verslaggever voor deze gelegenheid tevens in te zetten als RL in de dop. Er werden meteen twee deadlines gedropt, het waren EC en KG die later op de avond allebei een familielid moesten ophalen bij ‘s lands grootste luchthaven even ten noorden van De Hoef.
Met de benen van het team om van te kunnen dromen zat het wel goed, hoewel… het zuur in de benen van EC (afgelopen maandag spinning en Zondag Freedomride) zou hem de avond dikwijls parten spelen, echter, aan strijdlust geen gebrek. Ook de sterke benen van JV (net LBL achter de rug) bleken zich uit te spreken in geen woorden maar daden, totdat hij lek reed op de Korteraarseweg in Ter Aar. Gelukkig was het achterbandje zo verwisseld en met een pomp van een toegesnelde buurtbewoner was de Gruppo zo weer op weg.
Het echte venijn stak op langs de vaart richting Vrouwenakker, de wind was vlagerig en teisterde zowel het spierweefsel als ook het moyenne. *De kopbeurten werden trouw afgewerkt, alhoewel die van KG, MHO en AVH en JV soms net wat langer aanhielden. Goed om te zien dat de sterkste benen de meeste last kunnen- en willen dragen. (Dream)Teamwork!
Slingerend langs de kromme Mijdrecht werd het langs de weg steeds mooier, én op de weg steeds rustiger. Het meest ‘schokkende’ beeld was een hengelsport liefhebber die het haakje uit de fleecetrui van een mede-hengelaar moest trekken. Een kleine glimlach kon niet onderdrukt worden voordat de groep zich snel daarna meldde voor het rode verkeerslicht bij De Hoef. De kilometers daarna vloog het wegdek rap onder de wielen door, met de stevige bries -inmiddels in de rug- was het heerlijk op snelheid slingeren richting het Woerdense Verlaat. Alwaar er wederom geen gebruik kon worden gemaakt van De kronkelige, weelderige en supermooie Meije route. De Kersverse RL begon hem stiekem te knijpen, het blijft immers toch een zaak van prestige een opdracht binnen de tijd te vervullen. Via het Noordense Dorp ging het richting Nieuwkoop, echter niet zonder opstopping van een groep koeien op het stelconplaten pad. Dat kon er ook nog wel bij, de bruin gekleurde viervoeters met dikke uiers waren niet van plan opzij te gaan, sterker nog, er werd een spel van gemaakt niemand door te laten. Volgens KG waren het beesten van een vreemd en pittig soort, die hij met zijn agrarische ervaringen en schoonfamilie zelfs niet zou kunnen plaatsen. Geen beginnen aan dus…
Een niet lang geleden strak aangelegd zijpad bood een mooie escape, het was dan ook AVH die als eerste de meest irritante viervoeter durfde te passeren, al moest hij dat wel bekopen met een korte achtervolging. Richting Nieuwkoop en de Ziende ging het gas erop! Met de zon zakkende ging de temperatuur omlaag en ontstonden er koude ledematen. Wat resulteerde in nóg langere én snellere kopbeurten.
Het was dan ook KG die met veel snelheid en gevoel de J.C.Hoogendoornlaan opstuurde. Alwaar AVH al klagend schamperde dat het overal zeer begon te doen. Het antwoord daarop kwam uit de laatste rij van Gruppo Sogno; “als je niets voelt, heb je niet goed getraind” en er werd onverminderd snel koers gezet richting het Reijerskoop, alwaar MHO als eerste afzwaaide richting huis en een ieder bedankte voor de mooie trainingsavond. Een schip met zand varend door de Gouwe kon de mannen van de tijd er niet meer van weerhouden precies op tijd thuis te komen en hun ophaalplicht te vervullen.
Afstand: 60,7 | Moyenne: 31,1 | Max 48,5
Uw verslaggever ter plaatse: Sander Voogt
Leuke Reelaas!
🙏 bedankt voor de vormgeving 👍