Ook deze week hielden de weersvooruitzichten ons danig bezig in aanloop naar de donderdagtraining. (En voor sommigen begint die aanloop al op de vrijdag ervoor.) Het lopende voorjaar is er één van weinig vanzelfsprekendheden, behalve dan dat het onvoorspelbaar is. Zo zou er een regenfront over ons parkoers heentrekken, maar van druppels van enige omvang hebben we geen last gehad. We verzamelen ons op voorstel van Christian ietsje later, na een bui die niet viel. En ook niet meer zou vallen. We beleven een in dat opzicht lastig voorjaar, want waar moet je toch heen met je klachten over het weer? Waar kunnen we terecht met ons zinloze gemopper over buien die dreigen doch niet vallen? Help, dokter, ik heb last van bui klachten.
Om op tijd op het Gemeenteplein te komen en zijn makkers niet onnodig te laten wachten, had TvK zich per app wat later gemeld. Zijn haast om op tijd te komen leverde hem notabene vooraf aan de training al een PR op, namelijk die op de AP van Neslaan. Knap werk Tim! Eenmaal op ons ‘Plein der Vereniging’ kon hij nog net de tombola meebeleven die het elftal SOW-ers weer doormidden zou scheuren. De twee kampen van ongelijke grootte worden door Hans afgekondigd, waarbij duidelijk wordt dat prompt alle RL’s in één dezelfde groep zijn ingedeeld. Tim vraagt nog vriendelijk of zijn ploegie een RL-etje mogen lenen, maar “de indeling blijft de indeling”. Opper-RL Christian weet dan al dat hij zijn ploeg naar Delfgauw wil voeren, Tim c.s. moeten dan nog ter plekke een bestemming bedenken. Puttend uit de ruime groslijst aan trainingsrondjes slagen zij daar natuurlijk prima in (die Van Klaveren zou een prima RL zijn!) en zou de zuidwesten wind hen naar de Vliet voeren. Maar daarover meer in de andere Reelaas van deze avond.
De groep SOW-ers die we in deze Reelaas volgen betreft een zestal die op hun beurt ook een tweedeling kende. Met aller instemming verzorgen JvE, TvdH en CvE het beulswerk aan kop, en rijden de overige drie (EC, RvE en HvE) in hun kielzog mee (hoewel we ook EC een enkel traject dapper kopwerk zien verrichten, een blijk van goede wil). De drie volgers hadden er hun handen aan vol, want het tempo voorin was volwassen genoeg. En zo kenden we deze avond zowel een leidend trio als een lijdend trio. Een kwetsbare verhouding, maar … nergens brak het lijntje! En dat pleit voor de door de leiders zorgvuldig vormgegeven kruissnelheid, die weliswaar meer dan stevig maar nooit “te gek” was. Een hohoho als in andere seizoenen hohohoorden we ook deze avond dan ook geen enkele keer, hoewel er in de koppies van het trio lijders het nodige aan persoonlijke aanvechtingen plaats zal hebben gevonden.
Routeleider Christian had een mooie lus in zijn klokkie gezet, met Delfgauw als verste punt. Vanwege wat afgezette fietspaden voorbij Moerkapelle moest er wat geïmproviseerd worden, maar daar voorzag de flEcksibele geest voorbeeldig in. We berijden veelal voor de SOW-ers onbekend terrein, hoewel sommigen van hen er solo al wel eens geweest waren. Het traject kent lange, rechte stukken weg, maar ook bochtige slingerpaadjes door bosrijk gebied. Het is er rustig rijden met weinig ander fietsverkeer, deze avond mogelijk te verklaren vanwege de buiendreiging.
Via Zoetermeer bereiken we Benthuizen waar we langzaamaan gang maken voor de afsprint in de Hoogeveen. Het ploegenspel is voorbeeldig met een hardwerkende drie-eenheid die het wondertrio de ruimte geeft om voorin te Ecksaleren. Leadouts van CvE en TvdH stellen JvE in de gelegenheid om de zoveelste winst dit seizoen voor de SOW-ploeg binnen te hengelen. Maar de grootste winst zat hem ook dit keer weer in de puike vorm waar ploegbreed sprake van is. Ook rNee, die weer helemaal klaar is voor zijn jaarlijkse rit naar Aanbiddinghuizen.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck