Wat een gouden formatie zou blijken te zijn, verzamelt zich een zestal renners voor hun reguliere trainingsavond. Bij gebrek aan een RL (RechtsLinkser, ofwel RouteLeider) komen we langs democratische weg tot een te rijden route. Het wordt – vooral ingegeven door de noordoostenwind – een klassieker: De Hoef. Zonder stuurman vertrekt de ‘Zeszonder’ voor wat een succesvolle avond zou worden.
Met uit te wisselen vakantieplannen en vakantie-ervaringen uit Normandië, Slovenië, Zwitserland en Roemenië, vliegen de eerste kilometers als vanzelf onder de wielen door. Het is een wat broeiende zomeravond, dus dat helpt om nog (of alvast) een vakantiegevoel te hebben. De klassieke route naar De Hoef is (behalve bij Thijs dan misschien) wel zó bekend, dat aanwijzingen ‘links / rechts’ achterwege gelaten kunnen worden. We meanderen als vanouds door de bochtige Meije, voornamelijk onder leiding van AvH die een stel stevig getrainde Zwitserse poten eronder heeft zitten. Eenmaal voorbij Woerdens Verlaat heeft TK het commando overgenomen en verzorgt op zijn beurt een superbeurt met Normandische proporties.
Richting De Hoef bewijzen ook de andere roeiers een peddeltje op kop te willen (en kunnen) trekken. Als een mes zo scherp snijdt de Zeszonder door het groene landschap, bezig aan een voortreffelijk stukkie teamwork. Richting Vrouwenakker laat de formatie zich niet afleiden, ook niet door een door de bocht aanstuivende scooter. Aangekomen in Vrouwenakker is het verste punt bereikt en wacht het genot van louter windjemee. Het vormt voor met name TK aanleiding om eens flink door te trekken. Maar zoals hij daar (tot boven de veertig) aan de spanen trekt, valt niet vol te houden en dat laat HvE hem dan ook bij monde van Adriaan weten. De kruissnelheid van de SOW-boot wordt aangepast tot een minder moorddadig niveau en vervolgt de zesmansformatie zijn weg met keurig afwisselende beurten. En uiteindelijk blijkt alleen dat te leiden tot goud.
Op de Oostkanaalweg, het finale stuk waar dus de rode bollen de gele vervangen, gaat geheel volgens plan (en traditie) het gas er volledig op. De boot wordt als het ware uit elkaar getrokken, en zien we RvE boven zichzelf uitstijgen door als enige het wiel van TK te kunnen houden. Tot in de slotklim zien we de handelaar knap zijn handel ten toon spreiden, … hebben al die Roemeense kilometers duidelijk nut gehad!
Eenmaal aan de westzijde van de Gouwe gaat het tempo er pas laat op, maar de afsprint is van dien niveau dat het door elke roeier bij te peddelen is. De ‘Zeszonder’ arriveert in één en hetzelfde bootje aan de Badhuisweg en noteert juist door die geSamenlijkheid een toptijd, goed voor Olympisch goud. Weliswaar niet het Olympische record dat AOW-skiffeur JvE die middag uit zijn werk had gerealiseerd, maar wel eentje waar maar één kleur medaille bij paste!
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
