Het krioelt deze avond van de SOW-ers op het Gemeenteplein. Maar liefst een dozijn renners verzamelen zich voor het trappen voor de trappen met de “dierb’re klanken des carillons in den oren”. Ook dit keer doet de tombola zijn splijtende werk. De eerst vertrekkende groep bestaat uit bewoners van Parklaan en Zonnedauw plus de fam. Hoogendoorn. En de als ‘goede tweede’ gekenmerkte groeptwee bestaat uit de rest (geen buren, geen familie, ‘slechts’ fietsvrinden). Van dat laatste zestal volgt hier hun Reelaas.
Vanwege (wederom) de zuidwestenwind stelt Hans het ‘rondje Vliet’ voor, een overbekende lus uit de rijke SOW-historie. Zijn voorstel wordt niet door iedereen gehoord, maar desondanks volgt een ieder van groeptwee.
Op de avond na zijn persoonlijke criterium aldaar duikt JV weer net zo gretig het Bentwoud in. Zelfs na 9 rondjes is hij het parcours nog lang niet zat. Het kopwerk laat hij aanvankelijk nog aan Thomas en JKH over, onder meer doordat zijn gang naar voren wordt gedwarsboomd door GH die op het smalle fietspad de deur onbewust voor zijn kopman dichtgooit. Later in de koers zouden we de data-analist veelvuldig op kop zien, samen met Thomas (die andere lichtgewicht van de ploeg).
De route leidt groeptwee als gebruikelijk langs de A12, waar de wind hen in de snuiten waait. Er wordt keurig kop over kop gereden waarbij een ieder zo zijn aandeel heeft. Op de klim ‘Col du A4’ spat de groep uiteen: JV gaat samen met TvdH voor het bollentricot, HvE en EC houden het wiel van JKH die lekker veel kracht in de benen voelt, en GH ervaart (na zijn genoten vakantie) op eerbiedwaardige afstand enige trainingsachterstand. De force omhoog wordt beloond met een welkome afdaling waarna de groep zich weer hergroepeert.
In Leidschendam leren we ons – geplaatst voor een rood verkeerslicht – te onthaasten. Het fietserslicht kent een aftelmechanisme dat voor zijn countdown royaal de tijd neemt. De SOW-ers ondergaan het gelaten, tot het lachwekkende proporties aanneemt. Al het verkeer op de ongelijkwaardige kruising staat stil en wij maar wachten voor een rij lichtjes die slechts tergend langzaam één voor één doven. Voor ons gevoel zijn we enkele kwartieren verder en al helemaal opgedroogd, wanneer het groene licht het tóch blijkt te doen. Gretig sprinten de mannen het centrum van Lijdschendam uit om verder lijden te voorkomen. De sprint ontaardt verderop langs de Vliet in een waar galop als gangmaker JV en later ook TvdH de trappers geselen. Met een kruissnelheid van boven de veertig (sommigen vestigen er een persoonlijk trajectrecord) denderen we langs het water noordwaarts. We houden allemaal het spoor, totdat TvdH zelfs nog een tandje extra weet te vinden en er een gat ontstaat, en er vier tegelijk afwapperen. Dat was dus net ff te dol, waarna het tempo weer tot doenlijke proporties wordt teruggeschroefd.
Via Leiden wordt de Col d’Europaweg bereikt die als gewoonlijk als rode lap werkt. Het zestal vliegt er omhoog en weer omlaag. Het is daar dat Gerard er spijt van heeft dat hij in Engeland zonder fiets slechts naar de heuvels gekeken heeft. De grijze eminentie rijdt overigens een prima avond, juist in aanmerking nemende dat de fiets tijdens zijn zomerreces geen rol van betekenis heeft gespeeld. Slechts af en toe heeft GH een gaatje te dichten, maar “dat is goed voor de vorm”. Eenmaal op het fietspad langs de N11 stellen we vast dat hij na enkele weken Engeland de neiging heeft links te rijden, met het goede oor aan de verkeerde kant zeg maar.
foto_2024-08-15_JKH
Foto: JKH
JKH bewijst in uitmuntende vorm te verkeren door ook in de winderige Hazerswoudse polders het kopwerk niet te mijden. In Spookverlaat doen EC en HvE hem dat na, zodat het gangmakerskoppel JV en TvdH ook daar even vrijaf hebben.
Als JKH naar huis is afgezwaaid maken de vijf zich op voor een eindspurt die weinig spanning oplevert. Met de benen weer helemaal op spanning wordt Boskoop aan Parklaanzijde ingereden. Enkele ploeggenoten staan dan al onder de douche.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
