Zesman door de Driemanspolder

Vrijwel direct volgde de overname door de (Zanzibaraanse Zon) gebruinde sterke kuiten van Koen door het-wind-in-de-rug effect te benutten en te koersen richting Zoetermeer, waarbij de contouren en duur van de trainingsrit ineens duidelijk werden. De bedoelingen van de RL om te intervallen werden zichtbaar door de vermogensuitvoer van Christian op de fietspaden rondom het Balij-bos en op de overspanningen van de A12. De warme zon, drogere lucht, rustig tempo van leven rond zijn nieuwe huis op wielen én de kuitenbijters van de Dordogne en Normandië hadden hem zichtbaar goed gedaan. Ook de goed getrainde, en sterk rijdende AvH welke met gemak diverse geitenpaadjes trotseerde in de Noord-Italiaanse streek rondom het meer van Maggiore liet zien te beschikken over goede conditie en sterke benen door lang op kop te soleren á een moyenne van tegen de 40 richting Bleiswijk langs de A12. Ook de (door de Biesbosch en ringvaart) sterke en gebruinde enthousiaste benen van Marcel maakte indruk richting het Bentwoud, zijn doorzettingsvermogen i.c.m. de vele kilometers door het Noord-Hollandsch landschap waren duidelijk aanwezig.

Richting de eindsprint aankoersend op het Noordeinde was het KG welke vergeefs probeerde een solerende tijdrijder in spé bij te halen, er waren al wat wattages achtergelaten bij de Stompwijkse Vaart door de groep waardoor een roulerende teamprestatie op het laatst uitbleef.

Als altijd was het de stoomloco AvH die de sprint aantrok, waarna het ging tussen Thijs en Christan richting de meet. Alwaar laatstgenoemde met een gebalde vuist snel in remmen moest knijpen om niet midden op het Noordeinde tot stilstand te komen.