Tijdens de start van het klokkenspel op het gemeenteplein stonden er 11 renners op het gemeenteplein, kort daarna voegde ook nummer twaalf -Thijs- zich bij de groep. De club -dit keer iets kleiner dan vorige week- werd aangevuld met een bekend gezicht in persoon van FvdH…….vader van…het veelbelovende talent, waarover later meer.
Door de goede mix renners werd door onze routeleider EK besloten met de voltallige equipe te gaan rijden, als het maar ‘normaal’ kan klonk het uit de groep. De zonnige donderdagavond werd aangevuld met briesje kracht twee NW. De koers werd gezet richting Nieuw-Vennep als verste punt. In keurige tweetallen werd rustig warm gereden, en tijd genoeg om te SOWcialisen, toch altijd een beetje saai langs de N207 richting Ter Aar. De ‘bevelen’ van de routeleider werden niet alleen door de groep opgemerkt, menig buitensporter werd hier en daar luidkeels verrast door de duidelijke en ferme instructies van EK. Richting Rijnsaterwoude werden die instructies bijna te letterlijk genomen toen CvE de kop van de groep bijna -express- een doodlopend paadje in leidde. Haha…..grappig. Het gaf aan dat de sfeer buitengewoon was, al ging het CvE alleen nog niet snel genoeg en bleef regelmatig stug alleen voorop rijden als Derny. Wat niet nodig was toen we door een gruppo 2-takt brommer fanatiekelingen -Zundapp-Kreidler werden ingehaald net voor Rijnsaterwoude. De vieze lucht van uitlaatgassen die daaropvolgende zorgde voor behoorlijk wat ‘bidongekletter’ toen ze uit het zicht waren.
De nieuwe verkeerssituatie onderaan de Leimuiderbrug zorgde voor een ontregelde gruppo, waarna er na het passeren van de brug de ringvaart op werd gedraaid. En wat bleek, we waren niet alleen aan het water, er waren er meer die van het mooie weer genoten. De aanblik leek op pre-corona tijden met letterlijk honderden mensen op de terrassen. We zoefden langs overstekende kelners met dienbladen vol goudgeel gerstenat en borrelnootjes…
Net voor de Col du A4 klonk er een geratel van jewelste, na diagnose van CvE en KG bleek de Crank van AvH de boosdoener te zijn, gelukkig was er wat summier gereedschap mee om het énige overgebleven boutje provisorisch vast te zetten waarna de gruppo zijn weg kon vervolgen. Achteraf bleek die met nét voldoende Kn aangedraaid te zijn om de veilige thuishaven te bereiken, met nog een heel best gemiddelde. Kudo’s AvH!!
De eerste krachtmeting tussen de jongelingen TK en TvdH werd in het voordeel van laatst genoemde beslecht op de Col du A44. Waarna de ringvaart weer werd aangedaan, en halt moest worden gehouden voor de Meerbrug bij Nieuwe-Wetering. Alwaar kort de accommodatie van het SOW weekend de revue passeerde, hoe zit het eigenlijk met de aanmeldingen werd er gevraagd?….en de gruppo vertrok abrupt en zonder concrete antwoorden richting het laatste stuk van de route. Alwaar er aan het einde van de Molenweg ineens een abrupt hóhóhóhó klonk, verschrikt werd er naar de staart van de gruppo gekeken…was er nu een ‘schaap’ vermist? een kort telmoment bewees dat FvdH er niet meer bij zat. OEF!! hoe dan….? Gelukkig was er TvdH met een GSM om vaderlief te bellen om uit te zoeken wat er aan de hand was, klonk er gelukkig vrij snel op de speaker aan de andere kant van de verbinding; “hé hallo, alles goed?! wat door de gruppo als een zucht van verlichting klonk. én deels ook wel grappig, want wie maakte zich zorgen om wie? 🙂 FvdH had last van een waar ‘dumoulin-etje’, ofwel een ongeplande sanitaire stop tussen de weilanden en zal er vermoedelijk stiekem tussenuit zijn gedraaid. Afgesproken werd dat hij zijn weg naar huis alleen zou vervolgen. Tijdens het wachten ontstonden diverse gesprekken en werden er SOW anekdotes opgehaald, die van HS blijft daarvan het meeste bij en ging over ‘de’ vader-zoon liefde en hoe ver dat kan gaan, of was het de liefde tussen zoon-vader en iets met oogsten en zaaien….ik weet het niet meer, enfin, daar moet je echt bij geweest zijn 🙂
Het tempo ging met het eindschot in het verschiet nog verder omhoog, en het klimmetje over het treinspoor ter hoogte van Zeeman werd wederom de kop ingedrukt door TvdH. Een échte afsprint kwam er niet meer van doordat CvE -alias der Panzer- bleef doortrekken langs de Gouwe richting de Otweg. Al met al bleek een vooraf ingeschatte saaie route toch een leuke, mooie en uitdagende SOW zomeravondrit te zijn geworden met elkaar. Mannen bedankt!
Uw verslaggever ter plaatse: Sander Voogt
