Met een opkomst van op de kop af negen SOW-ers kunnen we als één groep op weg. RouteLeider CvE stelt ons Oud Ade als verste punt in het vooruitzicht, waarna we vertrekken voor een mooie lus onder een oranje zonnetje.
We rijden via Bentwoud westwaarts. KG en CvE gaan ons voor. In Zoeterwoude Dorp valt het pas op dat JKH – met Koningsdag in het vooruitzicht – de vlag al heeft uitgehangen (zie ook foto’s). Op het Molenpad weet HS wel raad met het smalle pad en jakkert op kop zijn succesvolle cursusweek eraf. Hij zou de rest van de avond in achterste contreien nagenieten van dit staaltje scheur- en sleurwerk.
JWL had zich wat laten verrassen door de tempoverhoging, maar had tevens – zoals altijd – zijn hoofd en benen er niet gek door laten maken. Hij sloot in Zoeterwoude Rijndijk weer netjes aan.
De RouteLeider hield er geen kinderachtig tempo op na, maar had ondertussen ook volop oog voor wat er achter hem gebeurde. In die volle controle koersten we verder. We reden langs de prachtige groene en waterrijke Munnikenpolder, om ons daarna al draaiend en kerend de A4 over te slingeren. Eenmaal bij Oud Ade had iedereen wel een keer kopwerk verricht, ook de drie grootvaders van het gezelschap waaronder MHo, de meest kersverse der SOW-opa’s.
In Rijpwetering groeten we Joop en in Hoogmade zien we enkele van de eerste Oranjenach-gangers feest vieren. Daar hebben wij allemaal geen tijd voor en denderen door. We komen via prachtige polders achter Alphen aan den Rijn uit. Op de Maximabrug blijken er nog enkele klimbenen getest te moeten worden.
foto_2023-04-26_CvE-02
Foto: CvE
foto_2023-04-26_CvE-06
Foto: CvE
foto_2023-04-26_CvE-05
Foto: CvE
foto_2023-04-26_CvE-04
Foto: CvE
foto_2023-04-26_CvE-03
Foto: CvE
De bedachte route stelde ons in staat de sterk rijdende JKH thuis te brengen. Het Ravelijnpad (het fietspad langs de N11) opdraaiend vergist CvE zich wat in de (grindrijke) bocht en koerst met zijn immer glimmende bike de modderige berm in. Onze voorganger van dienst blijft gelukkig overeind en het is niemand die hem daar volgt.
Koen zet het tempo daar strak door want hij “heeft het koud”, indachtig zijn vriend een week eerder. Om op temperatuur te blijven knalt hij even later ook de Col de Zeeman op, zij aan zij met zijn ploegmaat EC.
JKH zwaaien we uit met een hoop HoiHoiHoi, waarna we de klus afmaken langs de Gouwe. Althans zo denken we even, maar we schieten op commando van de RL de Baanwegskade op waardoor het sprintgeweld plaatsvindt tussen de kassen en kwekerijen aldaar.
Eenmaal thuis mogen we tevreden zijn over de geleverde trainingsarbeid. Leve oranje, leve groen en blauw!
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
