Er bleken 8 ikke’s te zijn die deze trainingsavond konden meedoen, een mooie groep. JV informeert ons op basis van online kennis over de naamgeving van stormen, dit naar aanleiding van de trip van Hans naar Scandinavië waar hij – als we de berichten mogen geloven – nogal huis heeft gehouden. Hij zou er klassementen hebben bestormd en het zou er onophoudelijk persoonlijke en lokale records hebben geregend, hoe ongeloofwaardig dat ook klinkt. Maar tja, hij die wind heeft altijd gelijk. Hier in Nederland was het daarentegen uiterst rustig zomerweer, met een zonnetje, een lekker graadje en een onherkenbare windstilte. Onder die prachtige omstandigheden mochten we trainen, hoe lekker!
Christian de RL had voor ons de Van Brienenoordbrug (naar zijn zeggen een ‘klassieker’) in petto, hoewel Tim zei deze ‘klassieker’ nog nooit gefietst te hebben. De wegenbouwkundige liet zich graag verrassen en zou niet worden teleurgesteld. We fietsen via de Zuidkade Boskoop uit en ontdekken aan het eind daarvan een omleidingspad dat ons over enkele bouwplaten voert. We bedanken de RL voor deze keurige ingreep.
In Waddinxveen mijden we het fietsvrije terrassengebied en komen andermaal over een Zuidkade te rijden, dat schiet zo niet op natuurlijk. De bestrating, zo constateren we, is door de jaren heen wel minder stuiterig geworden, wat het tot een mindere ‘hel’ maakt dan voorheen. De route naar, door en voorbij Moordrecht gaat niet zonder verbazing over hoe sommige automobilisten hun voorrang op ons – lycrarijders – willen pakken, nog voordat we hen daartoe uitnodigen. We hebben als fietsers een slechte naam, we komen er maar niet vanaf.
Richting Krimpen genieten we van het fraaie decor zo langs de rivier rijdend. Er wordt flink doorgetrapt met een kleine correctie, zodat iedereen het gezwinde tempo kan bijtrappen. In Krimpen moet Aad even van zijn fiets vanwege ’technisch malheur’, maar hij heeft het ‘slechte uur’ al in een aantal seconden eigenhandig hersteld. We trappen door naar de klim van de avond, die we al van ver zien opdoemen. Zo halverwege de trainingsrit hebben we er (tegen de wind in die er niet was) al zo’n moyenne van 32 op de klokkies staan, waarna we met veel zin de boogbrug aanvallen. Dat gebeurt ieder op zijn eigen tempo, maar het is opmerkelijk hoe groot de kopgroep is. De vorm is goed! Na een korte break rijden we de brug ook weer terug over, waar wederom gretig wordt gefietst. Er blijken zelfs persoonlijke records te zijn gebroken, dat heb je nu eenmaal als je je PR nog niet zo scherp hebt staan.
Via de Kralingse Zoom – door de vele stoplichten als vanouds een moyenne-killer – fietsen we Rotterdam door, waarna we de Rottekade afdenderen. Veiligheidshalve worden de tweegesprekjes gestaakt en rijden we keurig achter elkaar om het overige fiets- en wandelverkeer zo min mogelijk te hinderen. Had een overstekende gans op zijn beurt ook maar rekening gehouden met anderen, dan had hij een hachelijke situatie kunnen voorkomen. Nu was hij voor een split second punt van absolute aandacht tussen allerlei racewielen. Hij werd niet ge(k)raakt, hetgeen te danken was aan de reactiesnelheid en stuurmanskunst van de SOW-ers.
foto_2023-08-10_KG
foto_2023-08-10_CvE-01
Foto: CvE
foto_2023-08-10_CvE-02
Foto: CvE
foto_2023-08-10_CvE-05
Foto: CvE
foto_2023-08-10_CvE-04
Foto: CvE
foto_2023-08-10_CvE-03
Foto: CvE
Eenmaal op het Korenmolengat gaat het ondanks zijn gekuilde snelheidbegrenzers hard zat, maar iedereen kan zijn partijtje meeblazen. Voorbij de Mac die we rechts laten liggen, gaat het nog een keer omhoog bij de Col de Kruisweg (Passo di Crocci), alwaar Erwin zijn uitmuntende vorm ten toon spreidt. Enkele honderden meters verder nemen we de Côte de Bentwoud, waar Tim zijn straalmotor nog even aanzet en in de klim bijna los lijkt te komen van het asfalt. Vervolgens kruisen de heren het Bentwoud in een oogwenk, zo afgeraffeld zoals het natuurschoon daar wordt. De groepsspurt wordt een prooi voor de rapste, maar wie dat nu precies was wordt door uw op afstand gereden verslaggever niet herkend.
Thuisgekomen geniet een ieder nog na van een lekker trainingsrondje. Vierdaagsewandelaar Marcel wordt er door de oplettende RL op gewezen dat hij zijn verreden kilometers nog in stappen uitgedrukt heeft. Geen probleem, het kan op Strava nog hersteld. En zo hebben we allemaal weer een stap gezet naar een nog betere vorm die we dit lopende seizoen nog goed kunnen gebruiken.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
👏👏👍