… moet je!

Fietsdag 3

Na wakker te zijn geworden door eens een ander wekmelodietje (de gitaarklanken van Eric Johnson voor de verandering) gaan we weer op reguliere tijd (08.30 uur) aan tafel. De gesprekken gaan over de historische rit van een dag eerder (de SOW-ers kwamen in totaal 21 keer boven!), maar ook over de komende dag die nog maar net begonnen was. De opties vlogen weer als stokbrood, kaas en het broodmes over tafel, want de voorkeuren bleken verdeeld. Wel of niet vanuit huis vertrekken, en wel of niet de schitterende Gorges de la Nesque rijden. Tim en Jurriën hadden daar een alternatieve route voor bedacht die beduidend meer hoogtemeters telde en vertrek vanuit huis beloofde. En zo kon het gebeuren dat er twee gezelschappen SamenOpWeg gingen. Een groep die Christian volgde naar de Gorges met vertrek uit Sault en een groep die thuis op de fiets sprong om nog een groot aantal hoogtemeters te scoren. Beide kwamen niet bedrogen thuis. De Gorges waren zo prachtig dat alleen foto’s en filmpjes daarvan kunnen vertellen. De groep Gorge-volgers vonden aan het einde van de Gorges een smakelijk eetablissement en beëindigden hun weekend met een brute muur in Sault, alwaar Mathijs het indrukwekkendst tegenop danste.

De lus van Tim (inclusief binnen- en buitenlus) gaf nog zoveel klim’plezier’ dat het arsenaal aan stoere verhalen nog eens flink kon worden aangevuld met onder andere een lange klim van 10 kilometers en een felle klim van 5 kilometer à 9%. Waarbij 4 van de 7 Tim-volgers nog een extra slotklim eraan toevoegden om het weekend in stijl af te sluiten. Bob reed overigens als enige dit weekend lek, en deed dat beide keren op steenslag in de afdaling.

Eenmaal thuis werden de ervaringen uitgewisseld en ging een klein aantal nog een keer de piscine in. Anderen pakten al wat in hun koffer, omdat de andere dag de thuisreis alweer wachtte.

Die avond konden we terecht in het plaatselijke, bio-frietkot. Het bleek zelfbediening, waar de groep ingenieus mee omging. Tim kreeg door de groep een oogje op de medewerkster opgedrongen waar hij met souplesse een eigen draai gaf, hoewel zijn openingszin (“Mayonaise”) toch oprechte interesse verraadde. De eerste gammele indruk van het frietkot bleek wat te voorbarig: we hadden er een prima avond en hebben er lekkere burgers gegeten. Om er nog eens terug te keren.

Na afloop hebben we in het huis nog wat afspraken gemaakt over de terugreis naar het nederige land en hebben elkaar vast waarderende woorden toegesproken omdat het zo top, tof en gezellig was geweest.