Van buien hadden we gelukkig geen last, die zouden pas in de nacht Nederland aandoen. We konden dus rustig een rondje gaan rijden, wetende dat we zaterdag een monstertocht door Zeeland gaan fietsen. We stonden met 2 handen vol op het gemeenteplein. Nu niet vanwege Corona, maar er werd toch besloten om in 2 groepen te fietsen. Dat had alles te maken met het lusje dat we wilden gaan rijden, de Rotte. En daar kan het op een zomerse dag best druk zijn. Achteraf viel het wel mee, we zagen wat jongelui van bruggen springen en wat andere fietsers, maar we werden er niet door gehinderd om lecker door te trappen.
We hadden allemaal de les van de vergadering nog goed in ons hoofd zitten en zo reden we in 2 gemixte groepen, jong en oud door mekaar richting de Rotte. Marcel, Koen, Justin, Thomas en René startten een minuut later en reden zo met een klein gaatje achter het andere 5tal aan. Bij een stoplicht te Bleiswijk reden we in op de voorste groep en moesten we in de remmen.
Langs de Rotte gingen we onderlangs wat af en toe wat rare situaties opleverden. Slecht fietspad, hobeldehobel… dus dan maar de weg op. Bij grote werkzaamheden wist MHo wel hoe we erom heen konden rijden, hij rijdt rondje weleens in z’n uppie. RvE koos het verkeerde (fiets)pad, er lagen er 3 naast elkaar, ook doodlopend, maar uiteindelijk troffen we elkaar weer bij Terbregge. Via de andere kant van de Rotte fietsten we weer terug. Op de heenweg reden we 2 aan 2(en 1), maar nu ging het tempo er goed op, vooral KG en ook TvdH trapten flink door. RvE klaagde dat het wat hem betreft te hard ging. Hij had het af en toe moeilijk en reed geen meter meer op kop. Toen we bij de A12 kwamen reden we met windje mee 40km p/u tot aan W’veen en via een lusje nog tot Reeuwijk. Het was genoeg geweest, Rve was blij dat Boskoop naast Reeuwijk ligt. De anderen heb ik niet gehoord, KG eet tegenwoordig zijn staalpillen en is zo op z’n oude niveau terug, Mooi vriend!
Uw verslaggever ter plaatse: René van Eck
