Chriskras naar Leimuiden

Om zeven voor zeven heeft de elfde man zich aangemeld, de Boskoper TK. Hij wordt warm welkom geheten, in ons midden maar ook vanwege zijn aanstaande verhuizing naar Boskoop. Unaniem wordt de SOW Mores genegeerd en gaan we als elftal Op Weg. Met oog op de monstertocht van zaterdag maken we er een rustig rondje van, zo wordt voorgenomen. En dat zou lukken.

Henk had vooraf al een verzoek daartoe ingediend, met name om het niet te lang te maken. En als je vriend dat vraagt dan doe je dat. Koen krijgt vooraf aan de rit twee ehbo pakketjes aangereikt door Henk. Tja, als je voorzitter daar om vraagt, dan doe je dat.

De RouteLeider CvE had Leimuiden als verste punt genoemd maar tegelijk aangegeven dat we er op originele wijze naar toe zouden rijden. Dat krijgt reeds vorm als we notabene het ITC terrein opdraaien. Wacht ons aldaar een criterium van 30 rondjes? Neen, er blijkt een tussendoorpad te bestaan dat naar de Voorweg leidt. Het bleek de eerste verrassende routekeuze te zijn. De RL wordt meermalen geprezen om zijn creatieve invulling van de route: “Mooie route Chris!”.

Uitspraak van de week

22, Christian, van Eck, CVE, cve, Christian van Eck, christianvaneck@gmail.com, , 2022-02-28 19:27:55, ,

"We doen net of we ons verteld hebben."

CvE weet een list om de Mores te omzeilen.

Rijden in zo’n goedbezet peloton is een lust. Het is deze avond weliswaar een bonte mengeling van diverse types SOW-tenue, maar het oogt toch als een homogene groep. Indrukwekkend hoe mannen in de kracht van hun leven zich opofferen voor de oudere lieden. Je zult maar overstromen van talent (en daar hebben we er inmiddels meer dan een paar van) en je zo weten in te dammen om iedereen (met een goed gevoel) thuis te laten komen. Hulde!

Eenmaal Leimuiden gezien, hebben we de wind flink in onze ruggen. Voorbij Langeraar worden we ingehaald door een tiental onbekende renners. Dát overkomt ons niet snel, zeg maar gerust ‘nooit’. We blijven in hun zog meegezogen en passeren hen weer als zij als groep uiteen dreigen te brokkelen. We rijden zoals dat op onze shirts staat: Samen op Weg. Er komt alleen wat scheuring als er wordt afgesprint op de Oostkanaalweg. Een prachtige sprint van ver, heel ver. Tim, Thomas en Jurriën rijden zich op het podium. Nabij de Alphense hefbrug wachten we op elkaar en genieten nog even na van het gespeelde spel.

Langs de Gouwe gaat het tempo – met Boskoop in zicht – er nog eens flink op. Thijs, Thomas en (knap) René rijden zich in de medailles.

Het gedisciplineerde rijden op deze avond zorgt ervoor dat de groep overal de groep is gebleven en er uiteindelijk toch ook nog een heel schappelijk moyenne op de klokkies prijkt. En dat terwijl er volop is bijgekletst. Een geslaagde laatste training voor zaterdag. Het fraaie voorjaarsweer (hetgeen aangenaam aanvoelde als ware het een heuse airco) deed de rest. Mooie route Chris!