Net als de besmettingscijfers van afgelopen week liepen ook de afmeldingen voor de donderdagavond training in rap tempo op! Desalwelteplus verzamelden 7 renners zich onder luid getingel van het carillon op het gemeente plein, waarover het deuntje van Jan Klaassen de Trompetter schalde. Zou hetzelfde deuntje volgend jaar ook nog wel afgespeeld kunnen worden in het openbaar? Gezien alle ‘ongevraagde’ ethische censuur van de laatste jaren? We genieten er nog maar van!
Voordat de acht renners aan de bak konden was het nog even wachten op de ‘laatste man’ Tim, welke -volgens Adriaan exact op schema om 19:00u omhoog gaat- net weer voor de ophaalbrug met 2 torens aan gouwe stond te wachten. En om die reden om 19:04u het gemeenteplein opdraaide teneinde het dubbele kwartet vol te maken.
Door afwezigheid van de 1ste en 2de routeleider was het Jurrien die de route had voorbereid, voorzien van een groot aantal slingerpaadjes, maar daarover later meer……
Dat de vaart der volkeren weer op stoom is gekomen werd maar weer eens duidelijk nadat de slagbomen van de brug open gingen en er een menigte zich geblinddoekt naar beneden stortte, niet zonder gevaar want even na de rotonde met de kruising naar het torenpad waren het een motorrijder en snackmaaltijd bezorger die elkaar niet meer konden ontwijken. De motor was schuin achterop de Aiiiiigoooo gereden en de bereider van de tweewieler zat versuft tegen een brugleuning aan, gelukkig was er een ‘held op blote voeten’ van de vrijwillige brandweer uit Warmond die op diens blote schoeisel een sprintje trok om te helpen en dienen waar nodig. Toch altijd een fijn gevoel dat er mensen zijn die oog hebben voor andermans leed, en daar ook naar handelen als het nodig is. Zigzaggend langs de stukken plastic en glas trokken de 8 de boel in gang, via boezemlaan, snijdelwijklaan zo het Bentwoud in. Het deed me denken aan de avondvierdaagse welke voor de tweede keer niet door kon gaan. Hopelijk volgend jaar weer groot feest op ‘via gladiola’ in ons mooie kwekersdorp.
A deux werd er warm gereden, waar niet lang voor nodig was gezien de heerlijke zomeravond. Richting Zoetermeer en Noord-Aa werd duidelijk dat er geen ‘gebaande paden’ voor ons klaar zouden liggen. Tot aan het buitengebied richting Stompwijk werden er over de hele groep genomen zeker al 2 rembklokjes en één stuurpen versleten door het vele draaien en keren. Wat een gemeente is dat toch Zoetermeer, je zou er maar wonen. Het buitengebied lonkte en we trokken via een aantrekkelijke route de polder in richting Wassenaar en de majestueuze residentie ‘s-Gravenhage. Verandering van spijs doet eten bleek ook in dit geval, links en rechts in de groep werden er oe’s en aaah’s verspreid over de aangedane locaties. Vooral het met bewakingscamera’s behangen smalle paadje langs de Amerikaanse ambassade van Pete Hoekstra en zijn mannen viel op. Helaas was de historische renbaan Duindigt net niet zichtbaar door al het mooie groen, hoe zou die baan eruit zien met een laag asfalt erop i.p.v. een berg zand? Zou er maar wat graag lekker rondjes willen draaien!
image_67226625
image_67210753
Langs de Waalsdorpervlakte, perfect onderhouden golf & country clubs en geavanceerde sportcomplexen ging het richting Meijendel, alleen niet zonder het immense terrein met dito complexen van TNO te passeren. Een inspirerende omgeving ging in rap tempo over in een slingerpad door Meijendel waar Tim en Jurrien het tempo fors opvoerden. De echte stuurman kwam aan z’n trekken en zat in de buik van de groep perfect, alhoewel er vanachter met veel power en lef moest worden bijgetrokken. Zonder morren overigens, een ieder genoot met volle teugen en focus van de kracht van acht. De kilometers daarna werden versierd door optrekjes voornamelijk gefinancierd met oud geld. De lommerrijke omgeving met vers geschilderde elektronische hekwerken bevestigde maar weer eens dat een plekje bemachtigen in zo’n straat alleen is toebedeeld aan de ‘happy few’, wel heel leuk om te kijken overigens.
Na het verlaten van het Wassenaarse ging het tempo er op de Rijksstraatweg flink op onder leiding van Adriaan. Stampend ging het over de -in aanbouw zijnde Rijnlandroute genaamd N434- richting de Leidsche wijk Stevenshof. Net zo indrukwekkend als zijn tempo waren de prachtige witte sokken tot ruim boven de enkels, of waren het de bruine benen en mooie scheidslijn tussen zon en schaduw, veroorzaakt door de meedogenloze koperen ploert tijdens de dagelijkse werkzaamheden?
Een ludieke actie van een karpervisser zorgde er bijna voor dat Jeroen links ging in plaats van rechts, en kleunde bijna op z’n buurman, met gezond verstand en de juiste stuurmanskunst kon hij dat gelukkig net voorkomen.
Op weg naar busstation de Vink was het een jonge witte Katwijksche kraai die bijna voor een buiteling zorgde in het peloton. De jonge meeuw -altijd op zoek naar eten- met straaljagerpiloot ambities zal zijn aspiraties om wielrenners al rennend voor te willen blijven vanaf die avond wel hebben laten varen. Adriaan bleef doortrekken tot aan Voorschoten alwaar Jeroen het tempo overnam richting de vliet. De sprint over het drukste stuk snelweg van NL werd met goud bekroond door Jurrien. Gezapig a deux gleed de Gruppo de polder in richting de Bommelbrug en Benthuizen met aardappel- en graanvelden aan weerszijden, wat een weelde!
De gouden wok werd gepakt door Tim na een leadout van Adriaan, Koen en Thomas. Poaaaa wat een mooie avond met een route om niet te vergeten. Het draaien en keren was goed te voelen in de benen, een goede training over een kronkelige route wat een feest voor het netvlies bleek.
Wel (veilig)thuis en bedankt!
Uw verslaggever ter plaatse: Sander Voogt
