Het is 18u als de SOW training-app in meerdere woonkamers en auto’s pingt. Het is de sEckretaris, die de dreigende luchten en de sombere vooruitzichten niet langer kan verdragen. Zullen we eerder vertrEckken? Na wat extra pings van Ja’s en rNee’s wordt er dan toch met behulp van, althans zo vermoeden wij, de tombola bepaald welke gruppo’s er zich op de gegeven tijden dienen te melden op het Gemeenteplein. En zo geschiedde, als trendsetter die avond vergaapt gruppo uno zich aan het hagelnieuwe raspaardje van JV inclusief zadeltasje in de bovenbuis waar geen bandenlichters in blijken te passen…
Over angst voor de dreigende buien geen woord. RL CVE had de route westwaarts reeds aangekondigd in de app, en zo werd er koers gezet richting Wassenaar. Al stuiterend over de Zijde verlaten we Boskoop waar we op de Hoogeveenseweg, ‘gelukkig’ een dag na het eenzijdige ongeval, de aangedane boom passeren. Het is hier dat we de westenwind ongehinderd voelen waaien. Het belooft direct een echte trainingsavond te worden. Windbrekers KG en CVE nemen het eerste deel van de N209 voor hun rekening. Na wederom gestuiter over de plaatselijke klinkers in Benthuizen, rijden we kop over kop de alom bekende route langs Noord Aa. De klimmetjes bij Stompwijk en over de A4 zijn voor JV ‘na Luik’ peanuts maar voor GH even schakelen. Echter komen we nooit ver uit elkaar te rijden.
Langs koninklijk landgoed de Horsten bereiken we rijdend en soms sleurend tegen de wind achter CVE en JV, Wassenaar. Braaf onder toeziend oog van de politie en geheel volgens de opgestelde SOW Mores wordt er gewacht bij het enige verlichte kruispunt van die avond. We rijden verder richting villabuurt Rijksdorp, waar JV zich hardop verheugt op ZeeZien. Heelaas met zee in zicht buigen we af, richting de dreigende luchten die even daarvoor nagenoeg opgelost lijken achter onze rug. Het is hier dat de routeleider van dienst meermaals wordt gespot met een mobiel in de hand, omdat hij de te rijden route niet had ingeladen. Het tempo leed er overigens niet onder.
Nabij het Valkenburgse Meer rijden we langs het smalle stoomtreinspoor, en is EC het spoor even bijster. Geen idee waar we nu rijden? Maar RL verlost hem spoedig uit zijn Leiden, want nog geen 5 trappen verder rijden we de stadsgrenzen van Leiden binnen. We genieten nog altijd droog, máár met het zweet op de rug en vliegen zo met een vaart langs de Korte Vliet de stad door. Waar MHO rijdend in het laatste wiel met acrobatische bewegingen zijn armloze windvest probeert aan te trekken.
IMG_7587 (1)
CVE
IMG_7589 (1)
CVE
IMG_7590 (1)
CVE
De bekende klim van de Europaweg over de A4 is aanleiding voor de meesten om de kuiten nog wat extra aan te spannen. Het spoor van de Boskoopse klimgait JV wordt nog even gedwarsboomd, maar dat belet hem niet er met de winst van door te gaan. De eerste druppels vallen dan toch, en gaan al snel over in nog meer en grotere druppels. In Zoeterwoude-Dorp worden er wat jEckies aangetrokken en op de buienradar gekeken (“droog wordt het niet meer”). Het is KG die hierna uit het zicht van de groep terstond de verkeerde afslag neemt, naar het bekende en vernieuwde lange fietspad.
Nadat we weer geformeerd zijn rijden we via een andere weg het buitengebied in richting de N11, waar het dan alweer droger lijkt te worden. Hier is de tank van JV allerminst leeg, en wordt MHO na zijn machtige overname nog even halt toegeroepen. Bij het verlaten van het Spookverlaat is het, geheel onverwachts KG die de remmen van de gruppo doet inknijpen. Last van de rug na vakantiewerk thuis nopen hem nog iets langer van de lichte spetters te genieten. Maar het moyenne staat dan al en we rijden Samen, al bijpratend maar wel zo goed als droog Boskoop weer binnen.
Uw verslaggever ter plaatse: Christian van Eck
😂👍
👏