We verzamelden zoals gewoonlijk op het ‘Raadhuisplein’. Dit doen we al jaren maar er is een trend waarneembaar om niet meer voor de ingang van het voormalige gemeentekantoor op te stellen maar voor de meer formele bordestrap. En daar hangt het Carillon dat om 19u trouw zijn deuntje vrolijk en hard afspeelt.
De renners druppelen langzaam het plein op. Ieder in de SOW clubkleuren behalve Tim. Tim besloot die avond te gaan fietsen in zijn Maratona dles Dolomites shirt. Geef ‘m is ongelijk, prachtig shirt en daarmee hadden we die avond bijna een echte prof in ons midden. De groep bestond die avond uit 8 SOW’ers dus we konden deze keer in één groep de weg op.
Christian nam als geroutineerde wegkapitein de leiding. Dan weet je dat het goed komt. Ik hoorde ‘m roepen: “We gaan richting Kudelstaart” dus ik vermoedde een tochtje door de Meije maar nee, dat was te eenvoudig gedacht. De route leidde ons via de Hoogeveen, langs het HSL traject naar Zoeterwoude en daarna langs de A4 richting Rijpwetering. De wegkapitein moest onderweg ingrijpen omdat we bij Leiden linksaf sloegen terwijl we rechts hadden gemoeten.
Ondertussen werd er wat gepraat, niet veel maar het werd me duidelijk dat René alweer terug is van zijn vakantie in Roemenië met vrouw en dochterlief. Hij heeft daar nog wat kunnen ATB’en. Christian gaat met de caravan op pad richting Normandië en de Dordogne. Erwin stelt zijn vakantie nog even uit en gaat in het naseizoen, als een echte controller heeft hij uitgerekend dat het dan voordeliger is. Marcel vertelde dat hij weer volop aan het werk is en tegenwoordig als een veelgevraagd ‘entdeskundige’ actief is.
foto_2024-07-11_CvE_02
Foto: CvE
foto_2024-07-11_CvE_01
Foto: CvE
En er werd gefietst. We moesten Kudelstaart nog aantikken. We volgden de Ringvaart, sloegen af bij Leimuiden en reden richting Kudelstaart. Aldaar raakten we tussen de kassen de weg even kwijt maar met de navigatiesystemen van tegenwoordig waren we snel weer op koers. Koen reed onverminderd sterk aan kop en ook Gerard trapte goed mee en probeert zich zo veel als mogelijk in de buik van het peloton te positioneren. Langs de Amstel en het karakteristieke sluisje fietsten we richting Boskoop en langs het Aarkanaal kwam het als vanouds tot een sprint. Ik mocht de aantrekker zijn maar werd al heel snel ingehaald. Wie de sprint heeft gewonnen, kan ik hier helaas niet melden. De finish lag buiten mijn gezichtsveld.
Voor mij zat de avond erop, het peloton reed via Boskoop Oost terug. Iedereen een fijne vakantie gewenst.
Uw verslaggever ter plaatse: Jan Kees Hoogendoorn
