Het blijft veel mensen toch nog steeds aanspreken: de start van de SOW-training vanaf het Gemeenteplein. Heel Boskoop was er voor uitgelopen, drommen supporters –klein en groot – trokken aan ons voorbij. Vrolijk zwaaiend werden wij uitgeleide gedaan, het blijft bijzonder. Jumbo-renner JKH was kennelijk niet getroffen door het corona-virus dat zijn ploeggenoten de Ronde van Zwitserland had doen verlaten. Hij meldde zich gezond en wel op het Gemeenteplein en zou een fijne rit rijden temidden van vier blauwhemden van de groep ‘SOW-vlak’. Ónze groep telde daarentegen maar liefst zeven renners die westelijk van de Gouwe de drukte van Boskoop achter zich lieten.
Routeleider René had thuis nog het plan om deze avond Zee te Zien, maar hij liet zijn plan opmerkelijk gedwee ook weer varen toen de meesten zich verslikten bij het horen van de lengte van die training. Ter plekke verzon hij een andere lus die wat beter past op twee dagen van de zaterdag te verrijden Monstertocht. Een staaltje ‘route-leiden‘ van hoog niveau! Onze routeherder kent daarbij graag zijn schaapjes, want eenmaal onderweg dacht hij dat MHo zich toch echt bij hem had aangesloten.
Langs de Oostkanaalweg in Ter Aar kwamen de mannen pal achter een welriekende mestwagen te rijden. Inhalen was er niet bij, zodat de renners met gesloten neusvleugels noodgedwongen het spoor hadden te kiezen van de stinkende trekker. Richting Bilderdam over het smalle fietspad Westkanaalweg waren we weer in staat normaal adem te halen, wat we in het spoor van JV dan ook volop deden.
In Leimuiden bereikten we het verste punt, vanaf daar zouden we de wind voornamelijk in de rug hebben. Op de Leimuiderdijk was het als vanouds weer volle bak, kort nadat HvE een rijdend consult had gekregen van Dennis die de sEckretaris geruststelde dat het rijden met een hamstringblessure geen kwaad kan. De sEckretaris had in het weekend ervoor bij een partijtje voetbal een zweepslag opgelopen toen hij met een onnavolgbare schijnbeweging zijn kleindochter van vijf jaar in de luren dacht te leggen. Daarmee zijn wielerseizoen onverantwoord ernstig in gevaar brengend. Nu zat opa met een pijnlijke grimas op de fiets, eigen schuld.
Koen, Jeroen en Dennis verzorgden steeds nadrukkelijker de kopbeurten, maar ook Gerard liet van tijd tot tijd zijn schroom varen en trok ook hij op kop van leer. Via Rijpwetering en Oud Ade bereikten we de poldergebieden achter Leiderdorp. Met gezwinde spoed draaiden we de klimmende lussen over de A4 heen om vervolgens af te dalen tot op de Ruigekade, wat als Gravenpad tot aan de Oude Rijn leidt. Het tempo gaat er flink op, terwijl we het zigzaggende fietspad volgen. Onze bochtentechniek konden we zo weer wat verder aanscherpen. Aan het einde van het pad gekomen moest HvE even zijn gloeiende stringetje tot rust laten komen, een rustmoment dat meerderen eigenlijk wel goed voelde. Jammer dat we die opsteek in een bocht deden, hetgeen ons terecht op commentaar kwam te staan van een stel tandemrijders.
IMG-5456
Foto: HvE
Schermafbeelding 2022-06-17 om 08.21.33
Na de korte stop reden we met groeiend moyenne de rit uit. Tot KG in het Spookverlaat verrast werd door een kuil in de weg. “Lek!” klonk er, waarna het spel der binnenbanden weer kon beginnen. Toen het voorwiel er na 13:55 minuten weer werd ingehangen en we ons weer op gang wilden trekken, klonk er direct wederom “Lek!”. Het was nu het achterbandje in de achtervork van Koens fiets dat leegstand vertoonde, kennelijk leeg gelopen toen alle aandacht uit was gegaan naar het collegabandje in de voorvork. Ook het jaloerse achterbandje kreeg een klein kwartier de aandacht van zijn berijder, daarbij geholpen door diens vriend René.
Toen eindelijk al het euvel verholpen was, sprongen we weer op onze bikes om de rit verder af te maken. Op de ‘nieuwe’ Dijkgraafweg werd er afgesprint hetgeen een prooi werd voor op de op gravelbike fietsende DN. JV en ook RvE volgden er knap kort achter.
En zo kwamen we weer terug in het Boskoopse, voldaan na een prima training die we goed kunnen gebruiken met het oog op de aanstaande Monstertocht, hoe die er ook uit gaat zien.
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck
