Als een kring beppende meiden, zo stonden we bij elkaar op het praat-huisplein. De vakantie-ervaringen gingen over en weer: leuke en minder leuke zaken, zoals dramatisch kattenleed. Christian, Martin, Koen, Jurriën, Hans en Henk hadden in elkaar hun buurman meegenomen, dat had op zich al een Buurmannengruppo kunnen zijn. Besloten werd er echter voor een 12-mans peloton, onder restrictie dat er voorzichtig aan gereden zou worden. En zo geschiedde.
Er werd twee aan twee gekeuveld, af en toe wisselend van gesprekspartner. En zo reden we kilometerslang ‘buurman aan buurman’, luisterend naar elkaars zomerverhalen en genietend van die oogstrelende blauwe formatie. Want zonder uitzondering was elke renner gehuld in SOW-tenue, een unicum.
Pas aan de voet van de Col d’A4 hield het gekeuvel op en verloren de heren zich in een waar klimfestijn. De haarspeldloze klim werd aangevallen door jong en oud. Er stond echter – met respect voor alle overige SOW-ers – geen maat op TvK en JvE, die met hun Tirolerbenen de rest het nazien gaven. Ze sprinten wiel aan wiel niet alleen de klim op maar zelfs de afdaling af. Een staaltje machtsvertoon wat veel respect afdwong, maar niets afdeed aan de enthousiaste pogingen van de anderen op deze speeltuin voor jongetjes van alle leeftijden.
Langs de Vliet werden de gesprekken weer opgepikt, hoewel het her en der al wat stiller werd. Er waren buurmannen die zich beperkten tot slechts luisteren, andere buurmannen kropen lekker weg in de luwte, achter de rug van hun buurman.
Ook de Côte d’Europaweg maakte bij sommigen het nodige enthousiasme los, waarbij de kontjes wederom dansend uit het zadel kwamen. Langs de N11 werden de laatste gesprekken afgerond, want op de Vierheemskinderenweg ging het dan toch eindelijk op een lint. Het kon daar veiligheidstechnisch dan ook prima. Christian trok de gashendel open en tot diep in Spookverlaat leidde hij het blauwe twaalftal door de groene polders. Het moet een prachtig gezicht geweest zijn, wanneer reist er een keer een drone mee?
De eindsprint op de Compierekade leverde tal van PR’s op. Het was dan ook een voorbeeldige sprint, waarbij TvK en CvE een perfecte lead-out verzorgden voor JV en JvE, waarvan laatstgenoemde de klus afmaakte. En zo won ook deze week weer een ploeggenoot. Voor de gesloten spoorwegovergang hergroepeerden we weer met hen die de sprint niet meer hadden kunnen of willen trekken.
Een heerlijk avondje fietsen, veelal twee aan twee en toch veilig en uitdagend genoeg. Ajeto!
Uw verslaggever ter plaatse: Hans van Eck